portakal kokulu mezarlıklar | kim hongjoong

üç, tahtadan ev

eskiden hep gittiğimiz eve gittim bugün
tahtadan olan o eve
sen çok severdin eski tarz olan her şeyi
ne zaman bir müzeye gitsek
hep eski zamanlardan kalma eşyalara hayranlıkla bakardın
aynı tahtadan eve baktığın gibi
kapıyı açtığım an beynimde yankılandı birbirine karışan kahkahalarımız ve tüm her şey
kahkahalar attığımız gibi kavgalar da etmiştik
ben çok acımasızdım
ne zaman sinirlenirsem bağırırdım,ederdim
sen ise gıkını çıkarmazdın
benim sakinleşmemi beklerdin
olmadı sakinleşmiyorum
koşar sımsıkı sarılırdın bana
saçlarıma kelebek öpücükleri bırakırdın
kulağıma sevgi sözcükleri fısıldardın
hemen gardımı düşürürdüm
sakince konuşur bitirir ve unuturduk ne için kavga ettiğimizi
şimdi o kavgalar birer anı oldu
senin benim kalbimin derinliklerinde olduğun gibi