✲ 𝘖𝘯𝘤𝘦 𝘈𝘨𝘢𝘪𝘯 [ Jikook ] ˢʰᵒʳᵗ ˢᵗᵒʳʸ

Part 04.

ජන්කුක් පන්තියට එනවිටත් සර් පන්තියට ඇවිත් තිබුනේ නැහැ.

ජන්කුක් පන්තියට ඇතුල් වීමට පෙර ජනේලයෙන් පිටත බැලුවා. අහස වැස්සකට පෙරනිමිති කියමින් කලුවර වී තිබුනා. . .

ජන්කුක් ඇවිත් විනාඩි 5 කට පමණ පසු නැවතත් සර් පැමිණ ඉගැන්වීමට පටන් ගත්තා.

. . .

ජිමින් සීරුවට පන්තිකාමරයේ දොර විවෘත කලා.

" කොහෙද හිටියේ ? "

" සර්, මන් නර්සින් රූම් එකේ හිටියේ . "

" හරි ගිහින් ඉදගන්න. "

නමුත් ජිමින් තමන්
පන්තියට ඇතුලු වූ මොහොතේ
සිට ඉදගන්න මොහොත
දක්වාම දෙනෙත් යුගලක් තමා දෙස
වුවමනාවෙන් බලා සිටින
බව ජිමින් දැන සිටියේ නැහැ.

පීරියඩ් එක අවසන් බව
හගවමින් නැගුන බෙල් එක
නිසා සර් ද පන්තියෙන් එලියට ගියේ අනෙක්
පන්තියට නොතෙමී යාමට
කුඩයක් පන්තියේ ලමයෙක් ගෙන් ඉල්ලගනිමින්.

ඔව් , ඒ වන විට ක්‍රමයෙන් වැහි බිංදු වැටෙන්න පටන් අරන් තිබුනා.

වෙනදා වගේම අදත්
පන්තිය කෙලවරට වෙන්න
තිබූ තම පුටුවේ
ඉදන් හිටපු ජිමින් තමන්ට එහා
පැත්තෙ තිබූ ජනේලය
මදක් විවෘත කලේ තම මූනට සිරිකඩ වැටෙන පරිදියි .

සාක්කුවෙන් තම හෙඩ් ෆෝන් එක
එලියට ගත් ජිමින් එය කනේ රදව ගත්තේ වැස්ස සමග ගැලපෙන සිංදුවක් තෝරගනිමින්.

වෙනදටත් ජිමින් සිංදු අහන අයුරු දැක තිබුනත් අද ජිමින්ව ජන්කුක්ට පෙනෙන අයුරු වෙනස් වී තිබුනා.

ජිමින් තම මූනට වැටෙන
හිරිකඩ අතරින් හිනාවෙන අයුරු ජන්කුක්
බලා සිටියා. ඔහුට නොදැනිම
ඒ දසුනින් තමා සිනාසී සිටින බව ජන්කුක් දැනුනේ නැහැ.

ජිමින් තමන්ට තිබූ චූටි
දෙයින් වුවද සතුටු වීමට හුරු වී හිටියා.