Yürüyordum. Sadece sokağın birinde yürüyordum. İnsanların garip bakışlarını umursamadan yürüyordum sadece. Bazıları bana bakarak fısıldaşıyor ve dedikodumu yapıyor; bazılarıysa yanındakine "Hey, şuna bak," diyerek beni gösteriyordu. Bense yürümeye devam ediyordum.
Düşünüyordum. Kim olduğumu, ne olduğumu; her şeyi düşünüyordum. Bir amaç uğruna yaratılmıştım, ama her şey buraya kadar nasıl gelmişti? Nasıl aniden böyle bir şey olmuştum? Bilmiyordum. Bildiğim tek bir şey varsa, o da her şeyin nasıl başladığıydı.
~
Yoongi, tüpün içerisinde yatan varlığa baktı. Bu onun 22. denemesiydi. Diğer yaratıkları oluştuktan 1-2 gün sonra ölmüştü; ama bu seferkinden umutluydu, çünkü bu 8. günü bile görmüştü.
Bu 8 gün; 15, 28, 32 gün oldu. Hâlâ daha varlığını sürdürüyordu, ve 33. günse dünyaya gözlerini açmak için hazırdı. Yoongi, son kontrollerini yapıp tüpe bağlı olan makinenin kolunu çekti ve tüpün içerisindeki yapay oksijen gazlarının geri çekilmesini sağladı. Sonraysa tüpe doğru gidip kapağını kaldırdı, içindeki kişinin kalbine bağlı olan makineyi çıkardı. Bunu yapması ile orada yatan kişinin gözleri açıldı. Yavaşça doğrulup boş gözlerle etrafa bakındı ve en sonunda gözleri kendisine zaferle gülümseyerek bakan adamla buluştu.
"Dünyaya hoş geldin, kuklam."
~💃🏼🎟🎗💃🏼~
Bunlar hariç toplam 175 kelime.
Evt, yazdığım ilk ciddi kitap olacak bu. Bozmazsam iyidir .d
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dance Till You're Dead / Sope - Belki Text Olur, Belki Olmaz
Fanfiction"Sadece dans et bebeğim." ~ Yoongi, Hoseok'un yaratıcısıydı; Hoseok ise onun emirlerine uymak zorunda kalan bir kukla... ~Yaratıcı - Dansçı / Kukla au~ ~Semegi ~Ukeseok
