Kalem |Text|

7

Arın; Karşılaşmanızı istemezdim

Arın; Özür dilersem bir faydası olur mu

Burçin; Özür dilemeni gerektirecek bir şey yoktu Arın üzme artık kendini

Arın; Ama sürekli sana laf sokup durdu

Arın; Yok burda ne işin var

Arın; Yok oğlumu boşadıktan sonra pişman olup geri mi döndün

Arın; Yok laf söz olur git evine

Arın; Çıldıracaktım

Arın; Keşke o an köpek gibi pişman olanın ben olduğumu söyleseydin

Arın; Neden söylemedin ki

Arın; YA BEN NEDEN SUSTUM Kİ

Burçin; Arın kafana takma diyorum sana

Burçin; Ben bu lafları çok duydum o yüzden annene karşı bağışıklık kazandım

Burçin; Üzme o yüzden sen de kendini

Burçin; Annene de küsme anne o

Burçin; Beni oğluna layık görmedi hiçbir zaman

Arın; Başlattırmasın oğluna

Arın; Çok sinirliyim burçin

Arın; Zamanında nasıl fark etmem bunları sikeyim

Arın; Zorla seni oraya götürüyordum

Arın; Her ordan dönüşünde ağladığını bilmeme rağmen ısrarla götürüyordum

Arın; Belki aranız düzelir diyerek

Arın; BİR APTAL GİBİ SÜREKLİ SENİ O EVE SÜRKLÜYORDUM

Burçin; yıpratma kendini Arın

Burçin; Gerçeten sorun değil artık

Burçin; Yalan söyleyemem o zamanlar sorundu evet

Burçin; Israrla beni götürmen kırıyordu da

Burçin; Ama artık bir şey ifade etmiyor

Burçin; Sen de bunları düşünüp düşünüp üzme kendini

Arın; Affet beni lütfen

Burçin; Affedilecek bir şey yok dedim ya sana

Burçin; Geçti gitti

Arın; Geçmediğini biliyorum Burçin

Arın; Çok büyük körmüşüm ben

Burçin; Ödşwçwğ yeni mi fark ettin

Arın; En çok hangi davranışıma kırılmıştın

Arın; Merak ettim

Burçin; Of of cok uzun liste

Arın; 😳😳😳😳

Burçin; En başında doğum günümü unutman sanırım

Burçin; Sonra da ikimiz de işten dönünce yaptığımız sohbetleri benden alman üzdü sanırım

Burçin; En çok o zamanları seviyordum çünkü ve sen bir anda bunu kesince

Arın; Anladım