Vuslatım

Gitmek zorunda koyma beni...

Yaklaşık saatlerce onu bekliyordum...mesaj atıyordum ve tam 8 saattir balkonda denizi seyrederek kulağmda kulaklık kalbimde yarası onu bekliyordum..

Aramaya cesaretim yoktu sadece bekliyordum bedenim ruhundan kopmuş gibi bekliyordum kalbim çok sıkışıyordu. Ona biseymi olmuştu acabaa aklımda sadece kötü şeyler vardı neredeydi nasıldı ne yapıyordu...Dayanamayıp uzandm kanepeye o an gözlerimde o ve yanında bir kız canlandı...Hiddetle açtım gözlerimi neydi bu şimdi neyin nesiydi...kimdi o kız Samet kimleydi...Hızla telefonu elime aldım yine mesaj attım iyi misin napyrsun diye.Cevap gelmişti "Esma eski çktğım kızla bir sürü sorun çıktı sıkıntıdayım " ve dahasıda vardı onu üzmüşlerdi kalbini kırmışlardı meleimin ve o sırf onu rahat bırakayım diye bana açıklama yapmıştı .Ama o bu haldeyken kalbim onu bu kadar hissederken ondan uzak duramazdımki yanında olmalıydım saçmalamalıydım onu mutlu etmeliydim.Neyseki o konuyu kapatmıştı.Onu çok bunaltıyordum sırf bu yüzden susmalıydım.Ona dua ederken uykuya dalmıştım.Sabah olmuştu acaba bugün nasıldı sorsamıydım. Zaten meraktan öldüğüm konu buydu nasıldı mutlumuydu...kahvaltı yapmalıydım ama iştah falan yoktu bende. Arkadaşlarımla zaman geçirip kendimi balkona attım.Sessizce Trabzonu izliyordum.martı takıldı gôzüme bu hayvanlar hiç gülmezmiydi çok sert mizaçları vardı.Telefonuma mesaj gelmişti bu benim ilk sevdiğim kişiydi.Ama cevap vermedim kimseyle konuşamazdım heleki onla olmazdı yeniden eskiye dönmek istiyordu ama ben artık başkasına aşıktım bunu ona anlatamazdimki üzülürdü onu kıramazdımki.Akşam olmuştu namazımı kılıp duama gômülmüştüm sınav haftasıydı ve Samete çok dua etmeliydim kendime edemezdim hakkım yoktuki çalışmıyordumki.Duamı etmiştimki tesbihimi aldım başladım çekmeye "Es.Samed.

Es.samed.

Es samed.

.

.

.

Diye...Kurani Kerimde böyle geçiyordu adı ve ben onu zikrediyordum kalbimin dile.getirdiği ismi zikrediyordum.Manası ise kimseye muhtaç olmayandı..Çok hoştu Rabbim zaten kendisinden başkasına muhtaç etmesin..

Telefonum çalıyordu. Arayan...

İlk sevdiğim çocuktu ısrar ediyordu sanırım artık yüzleşmeliydik.Açmıştım konuşmaya başlamıstık onu hiç anlamadığımı sevgiyi bilmediğimi söylüyordu tek istediği sevdiğiyle evlenip mutlu olmakmış öyle söyledi ve sözleri yıkmaya başlamıştı...Susmuş dinliyordum birden ağlamaya başlamıştım bendede kalp vardı duygusuz deildimm Seni anlıyorum aynı duyguları yaşıyoruz ama farklı kişilere diyince birden sustu.Nasıl yani dedi.Ben başkasını seviyorum demiştimki bir sürü laf yedim nasl seversin nasıl unutursun gibi laflar haklıydı inanamyrdu açıklamaya çalıştım ama unutursun geçer demişti.Sinirlenmiştim o zaman sen neden beni unutamıyon unutsana dedim.Sustu  ve "ama bni anlamıyorsun ben sevdigimle mutlu olmak istiyorum demişti."Anlıyorum sende beni anla bende onunla istiyorum seni sevmiyorum ihanet edemem konuşamam demiştim.Telefon kapanmıştı ..Onu yıkmıştım yıkılmıştı ya kendine zarar verirse ben kötü biriydim kimseyi mutlu edemiyordum buydum işte buydum..

Çok kötüydüm herkesi kırıyordum bir yandanda ağlıyor Sametimi düşünüyordum ...Ben onu unutamyordum.