Vuslatım

İlk karşılaşma .İlk bakışma.

Kelkite geleli bir kaç gün olmuştu ama onu görememiştim hiç..

Hiç birşeyin eskisi gibi olmayacağını anlasamda kabullenmek zordu.Bugün köyden anneannem gelmişti.Birlikte kahvaltı yaptık.Anneannem bize pek gelmezdi yani gelemezdi dayımlar müsade etmezdi kışın istambula gider yazın köye gelirdi. Ben bu yüzden anneannemi pek göremezdim aslında ona ve dayımlara hep kırgın büyümüştüm çünkü hep bizde kalmalarını istesemde kırk yılda bir gelirlerdi zaten dedem ve babaannemleri ise en son 5.snfta gôrmüştüm ve babannemi.hatırlamyordum bile ama dedemin yeri ayrıydı o kalbimde farklıydı nedensiz onu hep çok özlerdim ne zaman arasak bize gel nolur dede babam beni yollamıyo derdim.Özlediğimi söyleyemezdim bir türlü ama şuan karşımda duran bu kadınıda çok özlyordum. Anneannem aylığını almaya gidicekti birlikte gidelim demişti bende kırarmıyım maviş gözlümü hemen hazırlanmıştım.Kot etek üstünede mavi salaş bir buluz giymiştim.Hazırdım yola koyulmuştuk pek uzak deildi bankaya gelmiştik parasını çekmişti eve dönüyorduk ki birden arkasını dönmüştü anneannem tabi bende aynı yöne dönmüştüm bir adamla konuşuyordu birsey alıcaktı galiba sen git ben geliyorum demişti ki başımı kaldırmamla şok olmuştum.

Tam karşıda bir kahvehanenin önünde oturuyordu siyah giyinmişti ve yüzü bembeyazdı üzgün gibiydi bana bakıyordu soğuktu bunu hissedebiliyordum..

Saniyelik bakışmamızla arkama dönüp ben gidiyorum anneanne diyip koşar adımlarla eve gittim. Elim ayağım titriyordu..

Aylardır hasretini çektiğim çocuğa bakamamıştım bile utanmıştım, çok utanmıştım..Bir süre sonra anneannem eve gelmişti ardındanda dayım gelip onu almıştı bu günümde böyle geçmişti.Gözleri gözümün önünden gitmiyordu soğuk üzgn ve belkide bana acıyordu...