Changed for YOU [kathniel FF]

Book 19: *insert title here*

Kathryn’s POV

“Thank you po” smile, picture tapos shake hands. Nag-aautograph signing ako ngayon. Nakakapagod pero masaya namang maging artista. Kaso nga lang magulo, kaya hanggang ngayon nagPepretend parin kami ni Kristoffer na magkarelasyon kami.

“Tara na, pagod ka na oh. Let’s eat” kinuha niya ang bag ko sabay naman ng tilian ng mga fans at picture ng mga press.

-_-"

Hayst. Nga pala may group of fans na kame ang name is “Kathffer” pinagsamang name namin ni kris. Kung alam lang nila, wala naman talagang namamagitan sa amin. >_<

Tiningnan ko yung phone ko. Hmmm. Wala namang nagtetext. Hindi na ako nagtaka, bali dalawang linggo ng walang nagGo-Goodmorning with matching hek. Namimiss ko na tuloy, napapaSmile kasi ako pagnagtetext siya.

Dalawang linggo na rin niya akong hindi pinapansin, kahit magkatabi naman kame. Feeling ko invisible ako. Hindi naman siya ganto dati, lagi pa nga niya akong inaasar or tinuturuan ng mga namiss kong lessons. Pag tinatanong ko siya o kinakamusta, puro composed of “ONE WORD” lang ang sagot niya. Like..

“Yes”

“No”

“Ewan”

“Bye”

“Ingat”

“Okay”

Namimiss ko na yung dating Daniel. Nagsimula ito nung nakita ko siya sa canteen at kaka-simula lang ng issue sa amin ni kris nun. After that day.  Ayun na. Parang naputol na communication namin sa isa’t isa. Gusto kong malaman kung bakit siya nagkakaganun yung pagiging cold niya sa akin,  naGuguilty tuloy ako.

Daniel’s POV

*Ploooooooooooock*

Ito ako ngayon, naka-upo, nakakahiya mang masabihin pero nag-eemote at naghahagis ng bato sa fountain. Wala lang, gusto ko lang mag-isip isip. Ilang linggo na rin akong nagkaka-ganito. Pati si yaya wen napag-aalala ko pa. Tssk. Sobra talaga ang epekto sa akin ng babaeng yun. Ilang linggo na rin ang lumipas, mga linggong nawalan ng kulay ang buhay ko.

“Haaayst”  sabay bato ko ulit ng bato.

*Ploooooooock*

“H-Hi!” sabi nitong nasa harapan ko. Hindi ko siya medyo nakikita kasi nakayuko ako. At wala rin akong balak lingunin sya. Malay ko ba, hindi ko naman ata siya kilala at isa pa baka mga schoolmate ko lang yan na aasarin na naman ako.

Nagpatuloy parin ako sa pagbato sa tubig.

*Ploooooock*

“M-mukang hindi ka pa ata ready na k-kausapin ako.. c-cge next time nalang. bye” sabay tayo niya. Feel ko nakaTitig siya sa akin. Naramdaman ko rin na medyo nagbago ang beat ng puso ko. Parang medyo bumilis?

“S-sige alis n-na ako” tapos nawalana siya sa harap ko.

Napahawak ako sa dibdib ko. Ramdam kong kumirot yung puso ko. Ano ba to? Parang kilala niya yung nagsasalita. Parang may kaka-iba…

Hindi na ako nagdalawang isip pa. Sinundan ko kaagad ng tingin yung babae.

O_O!

Tama nga ako.

Kilala siya ng puso ko.

Kilalang-kilala.

-_-" Anubayan! ang Baduy ko! Ang baduy na nga ng porma ko. Ambaduy pa ng Personality ko! >_<