Changed for YOU [kathniel FF]

Book 13: Sorry!

*Cluuuuuuuck*

Kathryn’s POV

WAIT!

WAIT!

wag niyong sabihing. . .

ung Pinto..

ung Pinto . .

NA-LOCK yung PINTO????

.

.

.

.

.

.

.

OWWMAAAAAY! baaaaaaaket?? diba  sa Pelikula lang nangyayari yung gantong eksena ?

GRRR! pati sa TOTOONG BUHAY???! wow AH!

Panic MODE...

mix Emotion..

Nagpapanic na ako…

Biglang tumakbo si Daniel papunta sa pinto ay pilit binubuksan yung nakaLOCK na knob. .

Pilit niyang binubuksan..

Binubuksan...

After 10 mins..

Napa-upo nalang si Daniel sa Pintuan, hindi niya talaga mabuksan. . at ako naman, ito malapit nang umiyak. . nag-aalala na siguro sila mama---

Waaaait...

Ou nga pala! may SELPON naman ako diba? haha.

*kapa-kapa*

To: Mama

                Ma na-stock po kame ni Daniel dito sa room. We need ur help. Asap.

Sending….

Sending…

*MESSAGE SENDING FAILED

ANOOOOOOOOOO????? isa pa..

sending…

PLEAAAASEE!

sending….

BOOOOM!!

*MESSAGE SENDING FAILED..

Whaaaaat?? WALANG SIGNAL? baket ganun? bakit ngaun pa?? huhuhu.

hindi ko na napigilan pag-iyak ko..

*Sob*

*Sob*

T^T

.

.

.

.

.

(   O o O)  ?

Biglang may nag-abot ng panyo at nagsabi ng

“S o r r y ”

Daniel ‘s POV

Nakita kong umiiyak na si Kath. Na-guguilty ako. ako kasi ang nagyaya kanina. Hindi ko naman aakalaing aabot sa ganto eh.  TSSSK! nagagalit ako sa sarili ko,,,,   Sorry kath!

sorry!

Oh DANIEL! make some Step! ikaw may kasalanan eh... 

Lumapit ako sa kanya at nag-abot ng panyo.. yun lang dapat ang gagawin ko, kaso biglang sumabay yung bibig ko..