Yaralar - bakudeku

1

Bu ilk anime ship ficim.
Biraz cringe olacabilir diye düşünüyorum, direk konuya geçiyorum o zaman.

Başladığınız tarihi bırakmak isterseniz.

_____________

Deku hayranlık ile Bakugou' yu takip ediyordu. Bakugou'nun özgünlüğü yeni ortaya çıkmıştı ve Deku'nunkisi hala ortaya çıkmıyordu. Şuan Deku ve Bakugou 4 yaşındalardı. Deku Bakugou'nun her hareketine hayrandı, sürekli onu izliyor kahramanlık ile alakalı olan defterine en ufak şeyi not ediyordu. Bakugou ise Deku'nun kendisine bu kadar hayran olmasından gayet memnundu.

Yolda yürürlerken Deku hüzünle iç çekmişti.
"Kacchan sence benim özgünlüğüm ne zaman ortaya çıkar?"
Bakugou'nun alayla gülen suratı bir anda sinirlenmişti . Deku ne oldu diye düşünürken Bakugou konuştu ;
"Böyle şeyleri merak etme aptal bir özgünlüğün olmayacak değil ya?"
Deku'nun moreli azda olsa yükselmişti. Mutlu olmuştu her ne kadar bu sözün can yakıcı olacağını bilmesede...
.....

Deku beş yaşına yaklaşmıştı ve hala özgünlüğü ortaya çıkmamıştı. Deku'nun annesi endişe içindeydi, Deku'nun elinden sürükleyerek evin yakınlarındaki hastaneye götürmeye çalışıyordu. Mümkün değildi.. Deku gibi bir çocuğun özgünlüksüz doğması.. Bu mümkün değildi..

Hastanenin kapısından girdiklerinde Deku kolunun acıdığını hissetmeye başlamıştı.

"A-anne ko-kolumu bırak."

Deku acı içinde gözlerini yumarken Deku'nun annesi çoktan doktorun katına gelmişti bile. Deku yalnızca neden burada olduğunu düşünüyordu. Hastaneler onu huzursuz ederdi hiç sevmezdi hastaneleri. Hayır hastaneler ile ilgili bir geçmişi yoktu ama bu bir geleceği olmayacağı anlamına gelmiyordu..

Deku kolunun morardığını düşünmeye başlamışken annesi doktorun odasına adımlamıştı. Deku'nun annesi doktara olan biteni anlatırken Deku yalnızca bu ortamdan bir an önce çıkmak istiyordu. Onu geriyordu..

#######

Deku'ya bir kaç test yapmışlardı ve şuan doktor sonuçlara bakıyordu. Deku'nun annesi ellerini birbirine kenetlemiş olumlu şeyler duymak için tanrıya dualar ediyordu. Deku, Deku ise bir annesine birde odadaki doktora bakıyordu.

"Üzgünüm, bu dünyanın yaklaşık %20 kadar düşük bir yüzdeliğinde ancak gözükür.. İzuku.. onun bir özgünlüğü olmayacak.."

Deku doktordan duyduğu şeye anlam verememişti. Ne demişti doktor? Özgünlüğü olmayacak mıymış? Ne tür bir saçmalıktı bu? Şaka mı yapıyorlardı? Deku gözlerinden yaşların yavaş yavaş akmaya başladığını fark etmemişti bile... Oysaki Deku büyük bir kahraman olacaktı. Oysaki Deku gelecekteki All Might olacaktı..

Deku'nun annesi Deku'ya sarılmıştı bir yandan gözlerinden yaşlar akarken diğer yandan da Deku'dan özür diliyordu. Deku anlamıştı hastanelerde neden huzursuz olduğunu şimdi anlamıştı. Söylemiştim ya geçmişi yoktu, ama geleceği olmayacağı anlamına gelmiyordu diye. Hayatının en kötü geçmişini yaşamıştı bu hastanede..

######

Deku koltuğun bir kenarına sinmiş anne ve babasının kavgasını dinliyordu. Korkuyor muydu? Çok korkuyordu.. Hayatında ilk defa annesi ve babası kavga ediyordu.

"SENDEN DE NEFRET EDİYORUM SAYENDE BİR UCUBEYE SAHİBİZ!"

"O YALNIZCA BENİM ÇOCUĞUM DEĞİL SORUMLULUK AL BİRAZ, BÖYLE DOĞMASI ONUN SUÇU DEĞİLDİ!"

"EVET BENİM SUÇUMDU! SENİNLE EVLENMEK! LANET UCUBE BİR ÇOCUK YAPMAK! HEPSİ BENİM SUÇUMDU!"

"SENİ ZORLAMADILAR LANET HERİF!!"

"Ne dedin sen..?"

Deku'nun babası elini kaldırmıştı yerde dizleri üstüne çökmüş olan kadına. Deku hiç beklemeden annesinin önüne geçmişti. Suratında hissettiği ağır acı ile yere düşmüştü Deku.

"İ-izuku.. "

"İkinizden de iğreniyorum pis ucubeler.."

Deku'nun babası dekunun karnına ağır bir tekme geçirmiş, ve evden çekip gitmişti. Deku anlam verememişti, babası çok sevdiği babası, ona sırf bir özgünlüğü olacağı için mi iyi davranıyordu.. Ve şimdi de bir ucube olduğunu mu söylüyordu..?

Kacchan'ın sözleri aklına geldi Deku'nun

"bir özgünlüğün olmayacak değil ya.."

Deku'nun gözleri doldu.. Vücudunda hissettiği acıdan değildi gözlerinin dolmasının nedeni. Kalbinde hissettiği acıdandı...

___________

Düşüncelerinizi yazar mısınız?
Ona göre düzenlemem lazım.