Bakugou gözlerini açtığında karşısında yeşil saçlı sevimli bir çocukla karşılaşmıştı. Bir süre onu izleyip aptalca sırıtmasına engel olamamıştı. Sonra bir kaç saniye düşündü. Bakugou şuan ne yapıyordu? Önceden kötü davrandığı çocuğa sarılmış onu izleyerek sırıtmak? Bu mantıklı değildi.. 'kendine gel Bakugou' dedi bir anda Bakugou kendi kendine. Bir an önce eski haline dönmeliydi..
Aşağıya indiğinde stresli bir şekilde telefonla konuşan annesini gördü.
"Durumu neymiş?" - "Ne.." - "P-peki Deku?" - "Tanıdığım bir yakını yok.." - "Ona biz bakamaz mıyız?" - ".. Bakugou onunla pek anlaşamıyor.." - "Yinede Bakugou ile biraz konuşabiliriz?" - "Peki.. bunu Deku'ya nasıl söyleyeceğiz?" - "Tamam.. görüşürüz dikkatli ol.."
Telefonu kapatmış ve dirseklerini dizine yaslayıp kafasını ellerinin arasına almıştı.
"Ne yapacağım..?"
"A-anne.."
"B-bakugou"
"Deku'nun annesi.."
"..."
"D-deku nereye gidecek?"
"Onu.. yanımıza alabiliriz. Bunu istemediğini biliyoruz Bakugou ama-"
"Ben.. size rahatsızlık vermek istemiyorum."
"Deku.."
Bakugou ne söylemesi gerektiğini bilmiyordu. Deku'yu pek sevmemişti. Ama en çok nefret ettiği insan bile olsa Deku bunları haketmezdi..
"G-gitsin.."
Bakugou mu söylemişti bunu? Bu kadar acımasız olabilmiş miydi Bakugou? Nasıl söylemişti peki? Alayamamıştı bile..
"Bakugou!"
Deku kafasını eğdi.
"İzninizle efendim.."
Ve gitti.
Bakugou arkasından gitme demek istedi kal demek istedi, ama.. ama gitmesini de kendisi istemişti..
Bakugou'nun anesinin içi rahat etmemişti. Deku göz göre göre bir yetimhaneye yollayamazdı...
######
Deku eve girdiği gibi ilaçlarını almıştı. Dün yeterince rahatsızlık çıkarmıştı, bugün okula da gidememişti zaten. Kendi kendisine bakabilirdi Deku.. Annesi zaten daha öncede yoktu, yalnızca beden olarak yanındaydı..
Birşeyler yiyemeyeceğini bildiği için yavaşça odasına çıkmıştı. Akşama kadar yatağının içinde oturmuş yağan yağmuru izliyordu. Üşüyordu, ama bedeni değil ruhu üşüyordu..
Zilin çalması ile sıcak yorganın altından çıktı Deku. Merdivenlerden yavaşça inip kapıyı açtı. Karşısında Bakugou'yu görmeyi hiç beklemiyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
{Mükemmel oldu}
"Oi Deku, annem akşam yemeği için seni bize getirmemi istedi. "
Deku duraksadı.
"Yemek yiyebileceğimi sanmıyorum Kacchan, ilaçlarımı içmeliyim. İlaçlarımı içtikten sonra uzun bir süre yemek yiyemiyorum. Yinede teşekkür ederim."
"Deku günde iki kez ilaç alıyorsun, yemek yemiyor musun?"
"Bazen geceler yiyorum."
"Deku, kendini öldürmeyi mi planlıyorsun?"
"Eğer bu ilaçları içmezsem ölürüm Kacchan.."
Bakugou tekrar kendisini suçlu hissetmişti, zaten hissetmeliydi değil mi? Deku Bakugou'nun boş boş baktığını gördü.
"Yağmur yağıyor dışarıda üşüyebilirsin Kacchan. Eve gitmelisin."
Bakugou bir kaç saniye daha yere baktı. Ardından arkasını dönüp gitti.
Deku içeri girip. İlaçlarını içmişti. Uyuyamayacaktı galiba.. yine tüm gece yağmuru izledi.
Bakugou? Bakugou düşünüyordu.. Deku'ya karşı olan hislerine anlam vermeye çalışıyordu. Son zamanlarda onun için endişeleniyordu. Ama davranışlarıyla endişesini sergileyemiyordu.
Gece yarısına kadar düşündü Bakugou.. Deku.. Deku.. yıllardır aptal deyip dalga geçtiği çocuğun.. ne kadar çok acı çektiğini yeni görmüştü Bakugou..
Deku.. Deku.. yeşil saçlarının güzel kokusu geldi aklına Bakugou'nun.. düşündü.. sanki nefes almak için bir sebep gibiydi o koku..
Deku.. Deku.. ne güzel gözleri vardı Deku'nun.. bir zamanlar parlıyordu , bunu en iyi Bakugou bilirdi, ama şuan hiçbir ışıltı kalmamış.. bunu da en iyi Bakugou bilirdi..
Bakugou Deku'ya karşı ne hissediyordu.. ona karşı böyle hissetmesi normal miydi? Ondan uzak durması gerekliydi.. böyle yalnızca ona daha çok bağlanırdı.. ona bunca şey yaptıktan sonra onu sevmek.. bu olmazdı.. ona olan hislerini içine gömmeliydi.. Deku'yla eskisi gibi olmalıydı...
Bakugou dışarıda yağan yağmura baktı..
"Özür dilerim Deku.. sana yaşattıklarım ve yaşatamadıklarım , aynı zamanda yaşatacaklarım için.. özür dilerim Deku.."
Bakugou hiçbir zaman hislerini dışa vuramamıştı. Deku'ya karşı belki de yıllardır aynı şeyi hissediyor ama kabullenemiyordu.. fakat şuan hislerinden emindi.. ve hislerini içine gömeceğindende...
________
Çok kısa oldu kusura bakmayın , birkaç bölümü böyle kısa yazmayı düşünüyorum. Finale doğru da uzun bölümler yazacağım..
