AŞK BİR

KARANLIK

Kilit vuruldu sanki tüm kapılara
Karanlık zindanlara düştüm
Hiç ışık yok burada
Çığlıklarımı duyan yok
Çok sessiz buralar
Korkuyorum ...
Mavi gökyüzünü
Sıcak güneşi
Huzur veren denizi
Özledim ...
Çıkmak kurtulmak istiyorum bu zindandan.
Ayagımdaki prangaları sökmek
Özgürlüğe koşmak bu kapandan kurtulmak istiyorum ..
Gücüm kalmadı ama direnmeye devam ediyorum.
Canım çok yanıyor yaralarım her gün daha da acıyor
Ben küçükken düştüğümde annem tutardı elimi .
Yaslardı başımı gögüsüne "geçti" derdi
Anne burası çok karanlık kanayan yaralarım geçmiyo.

Yorumlarınızı bu hikayemde  görmek istiyorum. :)