Forelsket (on-hold)

Chapter 13

Chapter 13

Bea’s POV

Umuwi kami at habang nasa byahe ay walang nagsasalita. Ako hindi ko rin alam kung ano ba dapat kung sabihin. Masakit oo masakit na yung ine expect kong magiging sagot niya ay kabaliktaran ang nangyare. Siguro nag expect ako masyado pero hanggang friendship lang pala. Gusto ko iiyak na lang pero ayoko namang ipakita sa kanya na ganun ako kahina. Mabuti na lang at linggo at wala na masyadong traffic kaya naman hindi katagalan ay nakarating kami sa dorm.

“Bea.” Banggit niya sa pangalan ko nung hininto ko yung kotse. Ever since sumakay kami eh hindi ako tumingin sa kanya paano ba naman nanghihina ako. “Bei?” tawag nya ulet and this time tinignan ko na siya.

“Oh?” I don’t want to sound cold pero ang hirap pala.

“Are we okay?”

I want to cry lalo pa sa tanong niya pero I need to be strong in front of her. “Yeah we’re cool Mads.” I answered in the best way I can.

“Bea I’m really sorry.. i.. masyado pa kasing mabilis para sa akin lahat—“ I cut her off saka binigyan siya ng ngiti

“Mads okay lang.. I’ll give you time if that’s what you need.. I’ll give you space.” She smiled to me saka humawak sa cheeks ko.

“Beatriz thank you.”

Lumabas ako ng kotse ang pinagbuksan parin siya, we went inside and sakto pagpasok namin ay binulaga kami ng mga teammates namin.

“CONGRATS!!!” sigaw ni Mich at nagpasabog pa ng confetti. Tuwang tuwa pa sila hala Sht! Hindi! Mali! Agad akong nag signal kay Mich ng stop at nakuha naman agad nila. Thank God.

“Ay ano! Congrats kay Jia! Jia diba nag top ka sa Math kanina! Grabe talaga galing ni Jia! Guys I congrats niyo!”  and ayun naman napahinga ako ng maluwag. I looked at Maddie and she smiled awkwardly at me.

“Sige guys uhm una na ako sa room ah.” Biglang sabe ni Maddie

“Okay okay sige Mads!” sagot ni Therese saka binaling ang tingin sa akin. I can see worried looks in their faces pero ginantihan ko na lang sila ng maliit na ngiti.

When Maddie was out of sight eh they all approached me. “Bea ano yun? What happened?” agad na tanong ni Jhoanna sa akin halatang halata naman sa boses niya yung pag-aalala

“Well to cut it short.” Huminga ako ng malalim “It was a NO.”

From the worried looks eh naging frowning faces sila. Jhoanna was the first one to hug me saka bumulong sa akin. “Are you okay?”

“No..” my voice is shaking and all my tears are threatening to fall “Ang sakit pala Jho..”

Jhoanna’s POV

After Bea told me she wasn’t okay eh nag sign na ako sa iba and naintindihan naman na nila. They hugged Bea saka bumulong si Bea.

“Tey please pakisamahan si Maddie sa kwarto.. Wala siyang kasama dun eh.. I’ll be okay naman eh.” Therese looked at her then sa akin. I just nodded and sumunod naman si Tey