Bölüm 2

5 1 0
                                    

        Kanser hastalığı hakkında hiçbir şey bilmiyordum.Tek bildiğim 6-7 ay sonra vefat edeceğim yada bitkisel hayata gireceğimdi.Psikolojim bozukdu.Çocuklarıma bakıp bakıp üzülüyordum.Üstelik tek serunum bu değildi.Annem ve babamın nerede olduğunu bilmiyordum.Annemi bulabilsem çocuklarımı ona  güvenip rahatça gözlerimi kapatabilirdim.İşte o anda aklıma bir fikir geldi.Son günlerimi annemi ve babamı bulmakla geçirecektim.Ama hiçbir fikrim yoktu.Aklıma annemle birlikte kaldığımız günlerim geldi ve eski evimize gitmeye karar verdim.Saat 2-3 olmuştu.Hemen uyudum.Sabah 6'da kalktım.Hemen eski evimize gittim.Kapıyı uzun süre çalmama rağmen hiç ses yoktu.Yan komşunun evine gittim.Kapıyı çaldım.Eski komşumuz Reyhan Teyze kapıyı açtı.Annemlerin nerede olduğunu sordum.Beni cevap vermeden içeri çağırdı.Biraz endişelendim.Geçip oturma odasına oturdum.Bana bir bardak çay getirdi.Çayı içtim.Sorumu tekrarladım.Bana ''Oğlum sakin ol ama baban geçen ay vefat etti.Annen bu olayın üzerine de Ankara'ya gidip kardeşinin yanına gitti.'' dedi.Ne yapacağımı bilemedim.Dünyam başıma yıkılmıştı.Annemin durumunu düşünemiyordum.Tek dostu babamdı.Bunu duyar duymaz hemen eve gittim.Saat 8 olmuştu.Çocuklar hala uyuyordu.İnternetten Ankara'ya bilet alıcaktım.Leptopu açtım.Bilet tarihleri en yakın yarındı.Hemen aldım.Eşyalarımı toplamaya başladım.Tam odamda topluyordum ki Emre ''Baba nereye gidiyorsun?'' dedi.Cevap veremedim.''Hiçbir yere gitmiyorum oğlum.'' dedim.Tamam dedi geçti yattı.Eşyalarımı toplamaya devam ettim...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 07, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ÇocuklarımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin