Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde...Çok ama çok uzak ülkelerin birinde bilinmeyen bir ülkenin bilinmeyen bir şehrinde fakir mi? Fakir bir aile yaşarmış. Bu ailenin birde kızları varmış. Kızları dünya tatlısıymış. Adı da Rüya imiş. Rüya bir gün bahçede oyun oynarken yan komşularının evinden güzel bir koku geldiğini fark etmiş ve oraya doğru ilerlemiş. Sonra komşusu' nun pencereye soğusun diye bir kek bırakmış. Bir vişneli kek. Rüya bunu görünce canı çok çektiği için onu almaya çalışır. Sonunda almayı başardığın da komşuya yakalanır.
Rüya canım çok çektiği için aldım sonra geri bırakacaktım der. Ancak komşusu açgözlü biri olduğu için Rüya 'nın elinden keki alır ve evine girer. Rüya koşa koşa eve gider ve olanları annesine anlatır. Annesi ise önce izinsiz bir şekilde keki aldığı için kızına çok kızar ancak yaptığı davranışı gelip ona anlattığı için mutlu olur. Ve kızına tamam kızım ben sana onun daha güzelini yaparım der. Bunun üzerine Rüya çok sevinir ve tekrar dışarı çıkar.
Komşuları da bu kez çamaşır asıyordur. Rüya bir an annesinin ona kek yapmayacağını düşünür ve komşusu oradan uzaklaşıp eve girince Rüya onların çamaşırlarını çamur sürer ve o' da oradan uzaklaşır. Bunun üzerine oraya başka bir çocuk gelir ve orada top oynamaya başlar. Komşusu camdan baktığında oyun oynamaya gelen kız çocuğunu orada görür ve ona bağırıp çağırmaya başlar. Çocuk ağlayarak eve gider ve annesiyle beraber gelir bu kez. Annesi gelince ortalık karışır. Rüya tekrar dışarı çıktığında dayanamaz ve "ben yaptım" der. Komşusu Rüyaya çok sinirlenir. "Niye böyle bir şey yaptın?" der.
Rüya ise "Canım vişneli kekiniz 'den çekmişti ama siz bana onu vermeyince ben de böyle bir şey yaptım. Özür dilerim." der. Komşusunun kızı bunu görünce dayanamaz ve Rüyaya gizlice bir parça vişneli kek verir. Ama Rüya bunu almaz...
Bir gün eve gittiğinde annesi Rüya için Vişneli kek yapmıştır. Rüya da kendi kekini dışarıda yemek ister. Annesinden izin alıp dışarıya çıkar. Ve kaldırım taşına oturur. Onu elinde kek ile gören komşunun kızı Ayça ona ne yediğini sorar. Rüya vişneli kek yediğini söyler. Ve kıza vişneli kekin' den biraz koparıp verir. Ayça' nın annesi bunları pencereden görür. "Acaba kızın kalbini mi kırdım?" diye düşünür ve aşağıya kızların yanına iner. Rüya' nın yanına giderek ona "Yaptıklarım için özür dilerim." der. Rüya bunu duyunca kırılan kalbi tekrar neşe ile dolar ve kadına birşey olmadığını her şeyin kendi suçu olduğunu söyler. Kadında onu affeder. Ve beraber mutlulukla yaşarlar.
