Bir varmış Bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde bir zamanlar bilinmeyen bir ülkenin bilinmeyen bir Sahil kasabasında küçük bir çocuk babasıyla yaşarmış. Bu çocuğun adı Murat' mış. Bir gün Murat babasıyla tekneye binip denize açılmışlar. Murat Deniz' in kirli olduğunu görünce çok üzülmüş babasına dönmüş ve sormuş; "Babacığım deniz neden bu kadar kirli?" Babası cevap vermiş oğluna; "Biz insanlar yüzünden oğlum. Bunlar hep bizim hatamız. Biz insanlar çöplerimizi denizlere atıyoruz. Fabrikalarımızın kirli atıkları denizler dahil olmak üzere deniz canlılarına da zarar veriyor." demiş. Bunu duyan Murat çok üzülmüş ve babasına "Biz insanlar neden çevremizi kirletiyoruz?" Diye sormuş
Tam o sırada denizden bir ses duyulmuş ve teknenin hemen yanında yavru bir balina görmüşler. Murat'ın sorusunu bu yavru balina cevaplamış; Siz insanlar bizim denizlerimizde bir şeyler attığınız için bizimde her geçen gün neslimiz tükeniyor. Yaşam alanlarımız kirleniyor. Be bizim ölüm anımız geliyor." Demiş. Balinanın konuştuğunu duyan Murat ve babası çok şaşırmışlar ancak Murat bunu duyduğuna üzülmüş ve balinaya bir soru sormuş; "Biz insanlar madem ki çevre kirliliğine neden oluyoruz o zaman çevremizi temiz tutalım." Demiş. Bunu duyan yavru balina çok sevinmiş. Tekne biraz ilerledikten sonra Yavru balina da gözden kaybolmuş.
Murat az ileri de bir avcı teknesi görmüş. Avcılar denize büyük bir ağ atmışlar. O sırada yavru balina bu teknenin hemen arkasında avcıların göremeyeceği bir yerde etrafa seslenmiş; "Yardım edin! Tüm arkadaşlarım yakalanıyor. Onları kurtarın!" Diye bağırmış tüm gücüyle. Murat bunu duyunca babasına şöyle demiş; "Babacığım çabuk kıyıya gidelim önce orada ki çevreyi temizleyelim sonra da balinaları kurtarırız" demiş babası onu onayladığın da birlikte kıyıya gitmişler ve Murat bir sürü afiş hazırlamış bunları da etraftaki hem ağaçlara hem de direklere aşmış. Afişlerde; "ÇEVREMiZi TEMiZ TUTALIM!" "ÇEVRE KiRLiLiĞi BiZiM VE DiĞER CANLILAR iÇiN ÖLÜM DEMEK!" gibi bir sürü şey...
Çevreyi tree temizledikten sonra denize açılmışlar ve balıkların hepsini kurtarmışlar. O ağlarla da denizde ki çöpleri toplamışlar.
Ertesi gün Murat okula giderken yolda bir çocuğun yere çöp attığını görmüş ve onu uyarmış. Çocuk onu can kulağıyla dinlemiş ve çöpünü yerden alarak çöp kutusunda atmış. O günden sonra kimse yere çöp atmamış atanları da atmayanlar uyarmış... Böylece herkes neşe ve mutluluk içinde yaşamışlar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
