ƦӇƳƬӇM [ Completed ]

Chapter 25 ' End [ Final Part] : New Member

~ Last Chapter ~

- junkook වත් එනවනම් එක්කගෙන එන්න
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
- අම්මෝ හියොන්ග් මෙයා බලන්නකෝ. ඇයි එනවනම් විතරක් අනිවා එක්කගෙන එන්නම්.
- අනේ යන්න jimin ඔප්පා..... එයාව බලෙන් අරගෙන එන්න ඕනේ නෑ. එනවනම් එක්කගෙන එන්න.
- එනවනම් නෙවේ... ඕකාට කිව්ව ගමන් වෙඩිල්ල වගේ කැමති වෙයි. ඌට shimi කොහෙද එතැන හිටියොත් ඇති...
- එහෙම නැ.....
- එහෙම නැත්තේ මොකද?.... ඔයා එයාගෙ හිත කියවන්නත් දන්නවාද?..
- එහෙම එකක් නෙවේ එයාට මට වඩා බනානා මිල්ක් එක ලොකුයි....
- අම්මෝ මෙන්න. මේ ඕයි ඔහේ ඉරිසියා කරන්නේ අසරණ බනානා මිල්ක් එකකට. කෑම එකක් එහෙම නැතුව සත්ව පරාණයක් නෙවේ...
- එහෙම නැ අනේ.....
- එහෙම තමයි.....
- එහෙම නැ...
- එහෙම තමයි...

- නවත්තපල්ලා දෙන්නම.... අසරණ මගේ කන් දෙක. ඔයාට මතකද jimin ගොඩක් පුංචි කාලේ අපි මොකක් හරි දෙයකට දොන්ග්සෙන්ග් එක්ක රණ්ඩු වෙනවා. හරියට දැන් ඔය දෙන්නා රණ්ඩු උනා වගේ... අපි දෙන්නා කොල්ලො දෙන්නා නිසා එක පැත්තක , මින්හා... ඒ කාලේ අපේ පුංචි මිනූ.... එයා තනියෙන් උනාට හැමදාම එයා දිනනවා. මම තාමත් ඒ අතීතයට ආසයි jimin. මම ඒක අමතක කරලා දාලා හිටියේ ඒත‍් එකපාරටම මට ආයෙත් ඔයාලා දෙන්නා නිසා ඒක මතක් උනා. මම තාමත් උත්සහ කරන්නේ ඒ අපේ පුංචි මිනූව ආපහු ගෙන්න. ඒත් සමහර වෙලාවට මට හිතෙනවා මම පරක්කු වැඩිද කියලත්... මම එයාගෙ ඔප්පා විදිහට එයාට කරලා තියෙන දේවල් ගොඩක් මදි jimin... Shimiගෙ ඔප්පා ගැන අහද්දී මට හිතුනා. මම මොනවද මගේ දොන්ග්සෙන්ග්ට කරලා තියෙන්නේ කියලා...
- එහෙම නෙවේ හියොන්ග්.... එයා අපිට එහෙම කරන්න ඉඩ දුන්නෙ නෑ. අපිට අපේ සහෝදර කම එයාට දෙන්න එයා ඉඩ දුන්නෙ නෑ. එයා ලොකු වෙන්න වෙන්න අමුතු උනා. එයාට ඒ අදහස් ආවේ ඉස්කොලේ එයාගෙ නරක යාළුවෝ නිසා.... ඒත් පස්සෙ එයා තනියම ඉන්න තිරණය කරා. මම හිතුවෙ ඊට පස්සේ වත් හැදෙයි කියලා... නැ හියොන්ග් එයා හැදුනේ නැ. තවත් අගාධයට ගියා විතරයි.

- එහෙම නැ ඔප්පා. එයාටත් තව අවස්ථාවක් දීලා බලන්න හරියට මට දුන්නා වගේ. ඔයාලා තාම පරක්කු නැ. තමන්ගේ පවුලේ අය ලං කර ගන්න පරක්කු වෙන්න එපා ඔප්පා... ඔයාලා පරක්කු වෙන තරමට එයාලා ඔයාලගෙන් ඈතට යනවා... පරක්කු වෙන්න එපා ඔප්පා අදම ආයෙත් පාරක් එයා එක්ක කතා කරලා බලන්න.
- ඔයා හරි shimi. මම ආයෙත් පාරක් අපේ මිනූව ගෙන්න ගන්න බලනවා... කුමාවෝ.
- මොකද කියන්නේ අපි යමුද?...
- කොහෙද?....
- Ice skating කරන්න.