"İnsana verilen hislerden nefret ediyorum. Kim olduğunu bilmediğim birine karşı neden onu tanıyormuşum gibi hissediyorum. Sadece aptal-"
Kendine suç atmak dünyadaki en zor ve en basit olay iken Aya insana "hediye"olarak verilmiş hislere karşı çıkamıyordu.
Beyininde yapılan kaostan tenefüs zilinin çalmasını farketmemişti.
Sınıf kapısının önünde büyük bir kargaşa oluşmuştu.Sınıfın kapısında Izana ve Kakucho vardı. Kızlar ikisi ile konuşmaya çalışıyordu. Izana, Kokuchoyla birlikte insanların arasından geçerek cam kenarı tarafındaki sıralara göz attılar. Ardından en arkadan 2. sıranın yanına geçtiler.
Geldikleri sıra Ayanındı. İkisinin bile geldiğini farketmeyen Aya kafasını sıraya dayamış duruyordu.
"Temsilci. Okul temsilcisi ?" Izana'nın yüzünde garip bir gülümseme vardı. Bu ifadeyle Aya'ya bakmaya devam etti.
Aya kafasını sıradan kaldırarak aptal bir suratla Izana'ya döndü. Ona seslenin Izana olduğunu anlamasıyla göz bebekleri bir kedi gibi büyümüştü
"Evet? Bir sorun mu var Izana?"
"Yo." Rahat bir tavırla omuz silkti.
"Sıkıldığım da buraya geliceğim sorgulama." Izana buradaki son sözcüklerini söyledikten sonra Kakucho ile birlikte sınıftan ayrıldı.
Sınıftaki herkes bu kısa sürede olan bitenleri anlayamaya çalışıyordu. Belki Aya'ya basit bir mesajtır.
Ekstra Sahne
"Bu dünyada gördügüm en malca plan! Kıza telefondan yazan kişinin sen olduğunu anlaması için telefondaki gibi davranamazsın." Kakucho garipsemiş bir ifadeyle ona bakıyordu.
"Mal ha?" Izana ve Kakucho bir süre bakıştılar.
(Ardından olanlar)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
