Kirishima'nın odasındaydık. Normalde uyumam gereken saatte onunla beraber film izliyordum. Başı dizimdeydi bende onun saçını okşuyordum. Saat gece yarısına geliyordu. Yüzüne gelen saçlarını geriye atıp yüzüne baktım. Uyumuştu. Başını dizimden çekip yatağa yatırdım. Üzerini örtüp filmi kapattım. Çok susamıştım. Su içmek için mutfağa indim.
Kirishimayla okul açıldıktan bir kaç ay sonra sevgili olmuştuk Mina sayesinde. Yoksa ne o açılacaktı ne ben. Kirishima tanıştığımızdan beri benim için diğerlerinden hep farklıydı. Belki fazla belli etmiyordum ama onu gerçekten çok seviyordum.
Mutfağa girdiğimde aptal Deku dolmuş gözlerle oturuyordu. Beni görmesiyle irkildi.
"Kacchan? Senin uyuman gerekmiyor muydu?"
"Bundan sana ne Deku?"
"Doğru." diyip önüne döndü. Suyumu içtikten sonra mutfaktan çıkacaktım ama hüzünlü bakışlarının sebebini merak ettim.
"Noldu?"
"Hı?"
"Son günlerde mutsuz gibisin. Ne oldu?"
"Hiç." dedi omuzlarını silkerek. Sandalyeyi çekip yanına oturdum.
"Anlat."
"Yok bir şey Kacchan."
"Sana düzgün bir şekilde ne olduğunu soruyorum adam akıllı cevap ver." dedim sakinliğimi korumaya çalışarak. Dekuyla nasıl oldu bilmiyorum ama arkadaş gibi olmuştuk. Ama beklediğim gibi değildi. Yakın arkadaşlar gibi samimi oluruz sanmıştım ama aramızda biraz mesafe vardı ve mesafeyi koyan oydu.
"Biraz aşk acısı çekiyor olabilirim."
"Birini mi seviyordun?"
"En imkansızını. Tam ulaştım derken karşıma engeller koyan birini seviyorum."
"Tahmin edeyim. Uraraka mı?"
"Erkeklerden hoşlanıyorum."
"O yarım piç?"
"Hayır. O benim en yakın arkadaşım."
"O zama-"
"Ne kadar tahmin etmeye çalışırsan çalış bilemezsin." dedi ve başını masaya koyup gözlerini kapadı. Ağlamamak için kendini zor tutuyor gibiydi.
"Onu bu kadar çok mu seviyorsun?" dediğimde gözlerini açıp doğruldu.
"Tahmin edebileceğinden daha çok."
"O zaman onu gerçekten seviyorsan karşına çıkan tüm engelleri yok etmelisin." diyip sandalyeden kalktım. Dolu gözlerinden bir damla yaş aktı. Elimin tersiyle gözünden akan yaşı sildim.
"Sen böyle güçsüz olursan nasıl beni geçip 1 numaralı kahraman olacaksın ki?" Yeşil gözlerini bana dikti. "Hadi ben yatmaya gidiyorum." diyip mutfaktan çıkacaktım ki arkandan seslendi.
"Sana söz veriyorum Kacchan. Karşıma hangi engel çıkarsa çıksın hepsini aşacağım."
Hafiften gülümseyip mutfaktan çıktım.
***
Öhm. Daha bir kitabımı bitirmeden başka bir kitap yazıyorum hemde fanfic kitabı nznasiwisjajsos. Neyse okuyun işte
Dipnot: Arkadaşıma sordum okurum dedi o yüzden atıyorum yoksa taslaklarda kalıyordu
