KIRIK NAR ÇİÇEĞİ (+18)

KIRIK NAR ÇİÇEĞİ

20.08.2024 19.00
başlama tarihlerinizi yazabilirsiniz...

🌺 Keyifli okumalar, Nar Çiçeklerim.🌺

KNÇ

İSTANBUL/ ÖZEL VERA PSİKİYATRİ HASTANESİ
17.12.2023

Çığlıklar, kahkahalar, hıçkırıklar... Fısıldayan sesler ve ardı arkası kesilmeyen bağırmalar, hastanenin karanlık koridorlarına yayılıyordu. Bir köşede, metal bir masaya ritmik darbelerle vuran biri, diğer yanda boşlukta ellerini savurarak kendince dans eden bir kadın... Havada tanımlanamayan bir ağırlık, rahatsız edici bir gariplik vardı; sanki her köşe başka bir dünyaya açılıyordu. Gerçeklik, ince bir sis perdesinin arkasına saklanmış gibiydi.

Duvarlar, kaybolmuş ve tedirgin ruhların izlerini taşıyor, yer yer üzerlerine kazınmış karalamalar göze çarpıyordu. Bazı odalarda, gözleri boş bir şekilde bir noktaya dikilmiş insanlar vardı; sessizlik, onlar için bir tür kaçış gibiydi. Diğerlerinde, çığlıklarla yankılanan delilik hüküm sürüyordu. Bir odadan kahkahalar yükselirken, başka bir odadan duyulan feryatlar atmosferdeki gerilimi artırıyordu. Her şey karmakarışıktı. Zaman ve mekân algısı yok olmuş, kaos hükmünü ilan etmişti.

Maskesinin ardına gizlenmiş, hemşire kıyafeti içinde bir kadın, adımlarını sessizce atıyordu. Karanlık ve huzursuz koridorlarda ilerlerken, ne çığlıklar ne de tehditkâr bakışlar onu durdurabilirdi. Kimse onun burada ne aradığını bilmiyordu ve bilmesine de izin veremezdi. Görevine odaklanmıştı; her adımı, onu hedefine bir adım daha yaklaştırıyordu.

Sonunda aradığı odanın önüne geldiğinde, kalbi hızlanmaya başladı. Derin bir nefes alıp kapıyı sessizce araladı. İçeride, korkunun soğuk ve ağır sessizliği hakimdi. Genç kadın, yatağında hareketsizce yatıyordu. Bir an için huzurlu gibi görünse de, odaya giren
yabancıyı fark ettiğinde aniden irkildi.

Gözlerini kapıda duran maskeli kadına dikti. Panik içinde, yatağından fırlayıp hızla saldırıya geçti. Ancak maskeli kadın, bir an bile tereddüt etmeden onun yumruğunu havada yakaladı. Güçlü bir hareketle saldırganın kolunu kıvırıp bedenini duvara yasladı. Sert bir nefes verip kendini kurtarmaya çalışsa da, maskeli kadının sesi havayı delip geçti:

"Ryzhaya." Kızıl.

Tek bir kelime, genç kadının bedenini felç etmişti. Saldırgan duraksadı, kaslarındaki gerginlik yerini yavaş yavaş gevşemeye bıraktı. "Tati?" diye fısıldadı, sesi bir anlığına neredeyse bir çocuğun güven arayışını andırıyordu.

Maskeli kadın, yavaşça yüzündeki maskeyi çıkardı ve altından Tati'nin aşina olduğu, tanıdık ama sertleşmiş yüzü belirdi. "Benim, Ryzhaya," dedi Tati, yumuşak ama otoriter bir tonla.

Genç kadının yüzünde, kaşından yanağına kadar uzanan derin bir yara izi göze çarpıyordu. Tati'nin kehribar gözleri öfkeyle parladı. Dişlerini sıkarak, bu yaraya sebep olan kişiyi hayalinde çoktan öldürmüştü.

Genç kadın, yorgun bir ifadeyle konuştu. "Beni buradan çıkar, Tati. Artık dayanamıyorum." Sesi, bir fısıltı kadar zayıftı. Tişörtünün kenarlarını tutup sırtını gösterdiğinde, Tati'nin nefesi kesildi. Gördüğü manzara, gözlerinin önünde bir hançer gibi parladı.

Kadının sırtı, boylu boyunca kırbaç izleriyle kaplıydı. Kabuk bağlamış ama hala taze olan yaralar, burada yaşadığı işkencenin sessiz tanıklarıydı. Tati, elini istemsizce yaralara uzattı, parmaklarının titrediğini fark etti. "Ryzhaya... Özür dilerim. Daha önce gelmeliydim," dedi, sesi titrek ve suçluluk doluydu.