Secretly Married To My Professor √ [SB19 PABLO]

4

''Hindi ka pa ba uuwi?'' nagulat ako ng biglang magsalita si Drei sa likod ko, di naman ako magtataka kung siya yun. He always follows me around, as a friend should do. Akala ko nga aasarin niya ako.

I was waiting sa kotse mamaya. Sa likod ako dadaan kasi kailangan kong pumunta ng bahay para mag change ng suot kong damit. Alangang pumunta ako ng bahay ng biyenan ko. ''Ah ano kasi, may inaantay pa ako.'' napaupo ako sa bench para di ganon kahalata.

I saw Kirk. Palabas ng gate ng school, ano don't tell me he'll leave me here?! Ang gago talaga nito! Nagiging sweet lang kapag nasa harapan ng mga kakilala namin. ''I'll go ahead na.'' sabi ko, he waved his hand goodbye at ako naman tumakbo palabas ng gate.

Nandoon yung kotse na susundo sa akin. Kinuha ko na din yung singsing ko na nakalagay sa ziplock. ''I guess... Ito nanaman tayo sa walang kwentang dinner.'' I sighed. Can I just go back sa wala akong inaalala? Nakakapagod na sumunod sa mga taong di naman alam ang nararamdaman ko.

''You're here.'' lumabas na ako ng kotse, dumeretso papunta sa pinto. Nakita ko din doon si Kirk, as usual. Nagbabasa ng libro. I found him super attractive kapag nakasalamin. Ayos na sana eh! Kaso ang ugali napakapangit.

''Akala ko nauna ka na.'' wala sa sariling sabi ko. ''Or..''

''Pwede naman akong mauna'' tumayo siya sa kinatatayuan niya. ''Kaso baka magtaka sila kung bakit di kita kasama.'' ANG LAPIT. Lumayo layo ka na muna. Utang na loob! Baka di ko kayanin!

''Eh ano naman? Hindi ba ayaw mo naman sa akin? Then tell them. I don't care.'' sabi ko, nilayasan ko siya. Simula nung kinasal kami, I tried fixing things out. Akala ko pwedeng mag work ang relasyon na to. Pero since he's pushing me away. Why can't I do the same? Bakit?

''Let's go.'' wala sa sarili kong sabi. Nakita ko siyang naunang lumabas ng bahay. I was wearing a white dress at puting dollshoes. Simple lang naman, after this. Babalik na din nanaman sa bahay.

''Nandito na pala ang mag asawa! Halika pasok kayo!'' hinigit ni Kirk yung bewang ko, nagulat ako doon ha! Akala ko talaga wala siyang gagawin pero as expected... Dahil may nakatingin, ayan. Nagpapasikat.

''Kamusta naman ang buhay?'' nasa sala kami ngayon, nagkwekwentuhan sila. Ako hindi naman ako makarelate kasi student palang naman ako. ''Kuha lang po akong drinks.'' sabi ko sabay tayo. Nakita kong tinignan ako ni Kirk pero bumalik din siya sa pakikipag usap niya.

''Masaya ka ba?'' si Tita. I smiled, ''Wag kang mag alala... Ganyan din ako noon, pero tignan mo. Naging masaya na.''

What if... Ginagawa na nila to noon, pero di lang nasabi sa akin na isa na to sa tradisyon ng pamilyang to.

''Tita. Paano ka nakakapag settle sa isang arrangement? Kasi ako.. hirap na hirap na po,'' pag amin ko.

''I don't know. Pero alam mo yun, matutunan ka ding mahalin ng isang tao kapag matagal mo ng kasama.'' sabi niya pa sa akin. ''We've been through a lot. Madami kaming pinag awayan... And he realized.. na mahal niya ako,'' inabutan niya pa ako sa isang pastry galing sa plato sa harapan ko.

Nagtatawanan sila. Masasabi kong masaya, ako kaya kailan. Bumalik ako sa pagkakaupo ko, ''Wag kang masyadong maglalasing. Baka hindi ka makauwi.'' nilapit ko ang sarili ko kay Kirk at bumulong. Baka mamaya mag uwi ako ng lalaking lasing. At baka makalimutan niya din na teacher siya ha.

''I heard na nagtratrabaho ka kung saan nag aaral si Liana. That's good to know,'' sabi ng Dad niya. Masaya silang nag uusap usap, refilling their drinks with beer. Kanina wine lang ngayon beer na. I have a bad feeling about this.

''Pag talaga ikaw nalasing. Umuwi ka mag isa.''

He held my hand, binibigyan niya ako ng tingin na parang ay ewan! Di ko maexplain. But that good damn eyes, para bang ngayon ko lang nakita. Or siguro kasi lasing siya, sana lasing nalang siya palagi ano? Nagiging maamo ang muka.

''I will not.'' he reassured me. Okay? Sabi mo eh. Basta iiwan ko siya dito kapag talaga nalasing to.

....

''Ano kaya mo pa ba?'' I patted my hands on his shoulders. ''I told you not to get drunk dba? Stupid.''

''Aish!! I-ingay m- mo!'' he put his fingers to my lips just to make me shut up. Inalis ko naman agad yun at pinalo siya, malakas para naman marealize nya kabaliwan niya.

''May pasok ka pa bukas, tapos naglasing ka. Ang tanga mo!''

Actually ginagamit ko lang talaga tong pagkakataon na to para makaganti ng salita. I can't even say a word sa kanya sa school dahil ayaw namin na mareveal doon. ''Dad.. Lo.. Mom.. Tita, We'll go na po.'' sabi ko. Inakay ko siya, I tossed him sa kotse.

''Aray ko! Galit ka ba!'' daing niya pa. Hawak niya din yung ulo niya, malamang nakakaramdam na to ng hilo.

''Tara na po.'' sabi ko sa driver. Nakarating na kami ng bahay at dinala ko na siya sa kwarto niya. Magkahiwalay kami ng kwarto kasi dapat ganon naman talaga, ganon kami nag settle.

Hinagis ko siya sa kama niya. I removed his shoes, inilagay yung ulo niya sa unan. ''Argh! Ang sakit ng ulo ko.''

Eh kasi naman!! Maglalasing tapos di naman pala kayang ihandle, hindi nakapagtiis sa alak. So stupid!

''Bakit ba galit na galit ka sa akin?'' napatanong siya. Kumuha naman ako ng bimpo at pati na din maligamgam na tubig para mawala ang pagkalasing ng baliw na to. Shuta! Ngayon lang ako nag alaga ng ganito, never kong ginawa sa mga ex ko to.

Nagtatanong pa siya kung bakit galit na galit ako, eh obviously it was his fault. ''Tumayo ka na dyan.'' utos ko sa kanya, tinulungan ko siyang iaangat ang sarili niya.

Ano? Ako talaga magpupunas. ''Kasi naman!'' iritang sabi ko nalang habang pinupunasan yung kamay niya at muka.

''Wag kang susuka!'' pagpigil ko, napatayo ako sa kinauupuan ko baka mamaya ako pa ang malagyan ng suka nito.

''Bahala ka dyan! Matulog ka na. Night!'' Dumeretso na ako sa kwarto ko at humilata. Madaling araw na din at may pasok pa ako bukas, baka malate pa ako. At wala na din akong pakielam kung malate siya bukas, mauuna na akong pumasok.

You owe me one. Kirk,

-------------------------END---------------------------

A/N

Kirk nyo inom ng inom di naman pala kaya HAHAHAHAHAHA

-Makata