Pęd autobusu
w przód kursuje
niedotknięte,
niezłapane
powierzchności
roztapiają się
w mroku
dobija mą głowę
pytanie
dla spokojnej duszy fatalne
czy źle nie prowadzi mnie
ten autobus?
wydają się powierzchności
zgodne ze „mną"
„ja" pewniej tworzące się
w swojej czystości
co raz bliższe
z każdym krokiem
wnikając w mrok
kryształowy
aż do ostatecznego
ciosu boskiego
o domie przypominają
krople astralne
17 stycznia 2022
