നേഹ അവളുടെ കൈ കണ്ണാടിയിൽ വെച്ചപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് അവൾ ഓല കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ ഇഷ്ടികകൾ വച്ച ഒരു ഇടുങ്ങിയ മുറിയിൽ എത്തി!." ഞാൻ ഇത് എവിടെയാണുള്ളത്?!". അവൾ അവളുടെ വാച്ച് സമയം നോക്കിയപ്പോൾ വാച്ചിനെ സൂചനകളൊന്നും അനങ്ങുന്നില്ല. " ഈ വാർഡിലെ ബാറ്ററിയും തീർന്നോ? ". പിന്നെ അവൾ അവളുടെ ഫോൺ എടുത്തു നോക്കുമ്പോൾ അതും തുറക്കുന്നില്ല."ഇത് എന്താ എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോയെക്കും വച്ചും ഫോണും ബാഗുമെല്ലാം അവളുടെ അടുത്ത് നിന്ന് മാഞ്ഞുപോയി. "എന്താണീ സംഭവിക്കുന്നത്?, ഞാൻ ഇപ്പോൾ എവിടെയാണുള്ളത്?". അവൾ ആ ഇടുങ്ങിയ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് 🚪 ഒരു വാതിൽ കണ്ട് ഉടനെ തന്നെ അവൾ ആ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി. പുറത്തിറങ്ങിയ ഉടനെ തന്നെ അവൾ ഇറങ്ങിയ ആ മുറിയും അപ്രത്യക്ഷമായി ." ഞാൻ ഇപ്പോൾ എവിടെയാണ് എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ലല്ലോ 😶😑" അവൾ ആലോചിച്ച് അവിടെ ബോധം പോയി വീണു.
പിന്നെ നേഹ കണ്ണുതുറന്നു. അപ്പോൾ അവൾ കാണുന്നത് ഒരു പ്രായമായ അമ്മയെ ആണ്. അവൾ വെപ്രാളത്തിൽ ആ മുത്തശ്ശിയോട് ചോദിച്ചു : ആരാണ് നിങ്ങൾ? ഞാൻ എങ്ങനെയാണ് ഇവിടെ എത്തിയത്?. തുടർന്ന് ഇങ്ങനെ ചോദിച്ചു. അപ്പോൾ ആ മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞു : " നീ ശാന്തമാകൂ... ആദ്യം നീ വെള്ളം കുടിക്കൂ ". എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾക്ക് ഒരു മൺപാത്രത്തിൽ എന്തോ കൊടുത്തു.അവൾ അത് വാങ്ങി കുടിച്ചു. ഇളനീർ വെള്ളം ആയിരുന്നു. അവളതു കുടിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കെ മുത്തശ്ശി അവളോട് പറഞ്ഞു : " ഞാനും എന്റെ മകനും കൂടി വെറുതെ പുറത്തിറങ്ങി നടക്കുകയായിരുന്നു, അങ്ങനെ നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ് നീ നിലത്ത് ബോധമില്ലാതെ കിടക്കുന്നത് കണ്ടത്. അപ്പോൾ ഞാൻ എന്റെ മകനോട് പറഞ്ഞതാണ് നിന്നെ എടുത്ത് ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാൻ 😄 ". നേഹ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മുത്തശ്ശിയോട് പറഞ്ഞു : നന്ദി 😊. അപ്പോൾ മുത്തശ്ശി ചോദിച്ചു : അതൊക്കെ അവിടെ നിൽക്കട്ടെ നിന്റെ പേര് എന്താണ്?. അപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞു : നേഹ 😄. മുത്തശ്ശി : "ആഹാ നല്ല പേരാണല്ലോ 😃 നീ എവിടെ നിന്നാണ് വരുന്നത്?". എന്താണ് പറയേണ്ടത് എന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു. അപ്പോൾ നേഹ പറഞ്ഞു : അത് ''' എനിക്ക്""" എനിക്കറിയില്ല മുത്തശ്ശി 😑'. മുത്തശ്ശി : അത് കുഴപ്പമില്ല, നീ അകത്തേക്ക് കയറി ഇരിക്ക്😄. അതൊരു ഓലകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ വീട് ആയിരുന്നു. വളരെ ചെറിയ വീട്🏕️. അവൾ ആ ചെറിയ വീട്ടിലേക്ക് കയറി. എന്നിട്ട് ചുറ്റും നോക്കി. എന്നിട്ട് അവൾ മനസ്സിൽ കരുതി' ഇവിടെ ഒന്നും ഒരു സൗകര്യവും ഇല്ലല്ലോ! ഇവിടെ ഒക്കെ ഇവർ എങ്ങനെയാണ് ജീവിക്കുന്നത് എന്ന്. അപ്പോഴേക്കും ആ മുത്തശ്ശി അവർക്കുവേണ്ടി റൊട്ടിയും ചൂടുള്ള ചായയും കൊണ്ടുവന്നു. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു :" മോളെ വാ ഇത് കഴിക്ക്"😃. അവൾ ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ 😊 മുത്തശ്ശി കൊടുത്ത ആ ചുരുങ്ങിയ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു. ഇപ്പോൾ മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞു:"നേഹാ... മോൾ പോയി പുറമെ ഒക്കെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് വരൂ "😄മോനേ ജിലിപ്സേ... ഇവിടെ വന്നേ!" അപ്പോൾ ആ വീട്ടിലേക്ക് മുത്തശ്ശിയുടെ മകൻ ജിലിപ്സ് കയറിവന്നു. " നീ ഇവൾക്ക് നമ്മളുടെ മലയും⛰️കുളവും 🏝️പുഴയും 🏞️ഒക്കെ ഒന്ന് കാണിച്ചു കൊടുക്ക് 😇".' ആഹ് ശെരി അമ്മേ´. വരൂ... അങ്ങനെ അവൾ ജിലിപ്‌സിന്റെ കൂടെ മലയിലേക്ക് ⛰️ പോയി. മലകയറി കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ജിലിപ്സ് അവളോട് ചോദിച്ചു നിങ്ങളുടെ പേര് എന്താണ്? അവൾ പറഞ്ഞു : നേഹ 😄. നിന്റേത് ജിലിപ്സ് എന്നല്ലേ? ജിലിപ്സ് : ആഹ് അതെ 😁. അങ്ങനെ അവർ നടന്ന് മലയുടെ മുകളിൽ എത്തി ⛰️. ഏതാണീ സ്ഥലം? എനിക്ക് ഇവിടെ ഒന്നും അറിയില്ല, ഞാൻ എങ്ങനെ ഇവിടെ എത്തി എന്നും 🙂. ജിലിപ്സ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു 😆: ഇതാണ് ഞങ്ങളുടെ കുറുഞ്ഞി നാട് 🍂🍃. ഇവിടെ എല്ലാം നല്ലതായിരുന്നു ഒന്നൊയികേ 🤐. നേഹ : അത് എന്ത്? 👀. ജിലിപ്സ് : അത് ഞാൻ പിന്നെ പറഞ്ഞുതരാം 😄. നേഹ : 'ആഹ് എന്നാ അങ്ങനെ ആവട്ടെ 😁. നീ എന്തിനാണ് പഠിക്കുന്നത്? ജിലിപ്സ് : പഠിക്കുകയോ 😆 ഇവിടെ പഠിക്കളൊന്നും ഇല്ല. രണ്ട് കൊള്ളാം മുന്പേ ആവശ്യം ഉള്ളവർ ഒക്കെ പഠിച്ചിരുന്നു.ഇപ്പൊ അതിനും ആവാതില്ല 😄. ഇപ്പോൾ 15 വയസ്സ് ആവുമ്പോയേക്കും എല്ലാ കുട്ടികളും അവരുടെ അമ്മ അല്ലെങ്കിൽ അച്ഛൻ ചെയ്യുന്ന ജോലിയിലേക്ക് ഏർപ്പെടും. നേഹ : അതെന്താ അങ്ങനെ😶?. ജിലിപ്സ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു : 'ജീവിക്കാൻ വേണ്ടി ആണ് 😄🙃.' നേഹക്ക് ആ നാടിനെ ആലോചിച്ചപ്പോൾ വിഷമം തോന്നി. അപ്പോൾ അവൾ ജിലിപ്സിനോട് ചോദിച്ചു : അപ്പോൾ നിനക്കെത്ര വയസ്സ് ആയി 😀?'. അവൻ പറഞ്ഞു : 17. അപ്പോൾ നേഹ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു: ആഹാ 😆 എന്റെ അനിയൻ ആണല്ലോ 😂!!"". അപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് എത്ര വയസ്സ് ആണ്? ". ' എനിക്ക് 19😁 അതായത് നിന്റെ ചേച്ചി 😅😌."Oohh ശെരിയെയ് 😆. അങ്ങനെ അവർ രണ്ടുപേരും കൂടി കുറിഞ്ഞി നാട്ടിലെ കുറച്ചു കായിച സ്ഥലം ഒക്കെ കണ്ടു വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തി🍃. ജിലിപ്സ് വീടിനകത്തേക്ക് കയറി. നേഹ പുറത്തുനിന്നു. മുത്തശ്ശി കുറഞ്ഞ തോതിൽ അവൾക്ക് വേണ്ടി ഒരു വിരുന്ന് ഒരുക്കി 🍚. എന്നിട്ട് ജിലിപ്സിനോട് പറഞ്ഞു : "നീ അവളെ പോയി വിളിച്ചിട്ട് വാ". ജിലിപ്സ് : ആഹ് അമ്മേ. ജിലിപ്സ് വീട്ടിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി അവളെ വിളിച്ചു : ചേച്ചി വാ 😁. നേഹ : നീ എന്താണ് വിളിച്ചേ!!! ജിലിപ്സ് : ചേച്ചീ എന്ന്, എന്താ ഇഷ്ട്ടമായീല്ലേ?... നേഹ : പിന്നെയല്ലാതെ 😍. എന്റെ കുഞ്ഞുനാൾ മുതലേ ഉള്ള ഒരു ആഗ്രഹം ആയിരുന്നു എനിക്ക് ഒരു അനിയൻ ഉണ്ടാവണമെന്ന്. ഇപ്പൊ നീ ചേച്ചി എന്ന് വിളിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് ഇന്ന് ഒരു ഇത് 😊☺️💘. അവളുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു 🥺🥰. ഐഷ് എന്റെ ചേച്ചി.... ഇപ്പോ ഞാൻ ഇല്ലേ....😇 ചേച്ചി ഇങ്ങ് വാ 😁 അമ്മ വിളിക്കുന്നു 😇. അങ്ങനെ അവർ അകത്തേക്ക് പോയി. അവൾക്ക് ആ കൊച്ചു സൗകര്യം വളരെ ഇഷ്ടമായി. അങ്ങനെ അവർ ഓരോ കഥകളും പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു കളിച്ച് ഭക്ഷണം കഴിച്ചു 🍃. അങ്ങനെ അവർക്ക് അയച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ പുറത്തു നിന്ന് ഒരാൾ പെട്ടെന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി വന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു :മുത്തശ്ശി....... ജിലിൽസ്..... വേഗം വരൂ!!! രാജാവ് വരുന്നു വേഗം വരൂ.......! അവർ വെപ്രാളത്തിൽ ഭക്ഷണം നിർത്തി😶. അവളോട് മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞു : നേഹാ ഇവിടെ നിൽക്ക് കേട്ടോ.. ഞങ്ങൾ വരുന്നത് വരെ പുറത്തെങ്ങും ഇറങ്ങരുത്' എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവർ ഭയത്തോടെ വേഗം പുറത്തേക്കു പോയി. നേഹക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല. അവളും കഴിക്കുന്നത് നിർത്തി അവരെ കാത്ത് അവിടെത്തന്നെയിരുന്നു....................
🍂.....തുടരും.....🍂
YOU ARE READING
NANO MIRROR
Historical Fictionനടിയുടെ പേരാണ് Neha. അവൾ താമസിക്കുന്നത് എല്ലാവിധ സൗകര്യങ്ങളുമുള്ള ഒരു ഹോസ്റ്റലിലാണ്. നേഹ സ്കൂൾ പഠനം പഠിച്ചു കഴിഞ്ഞ് ഒരു കുട്ടിയാണ്. അവളുടെ പ്രായം 19 ആണ്. അവൾക്ക് ഒരു പോലീസ് ആവാൻ ആണ് ആഗ്രഹം. അതിനെ തുടർന്നാണ് അവൾ ഹോസ്റ്റലിൽ താമസിക്കുന്നത്.
