Prologue

34 1 0
                                    

"Oh, gising na pala ang baby girl ko." Bungad ni Adam sa akin at tumabi sa akin dito sa high chair.

Umirap lang ako at humigop sa kape ko.

"Ang sungit naman, walang natanggap na good morning?" Natatawang pag-papatuloy ni Adam.
"Good morning, Miss Nisialyn Murao! ayan may good morning ka na, wag ka nang nag-susungit."

"Ano'ng Good naman sa morning ko? kung ang pangit pangit nang bumungad sa akin." Baling ko sa kaniya.

"Ay, bunganga mo ah, kulang sa pag-kain, kung ano-ano pinag-sasabi." Sabi ni Adam at sinubuan ako nang scramble egg.

"Bunganga ko nagsasabi nang totoo." Sabi ko at sabay ngisi.

"Ang sama mo. Kung pangit ako mas pangit ka! dahil ikaw ang na-una!" Sabi niya at kinuha na ang bag niya, hudyat na aalis na siya. Bumaling siya sa akin.

"Ate, hehehehe baon ko." Sabi ni Adam at nag-puppy eyes pa.

"Oh, ayan. Sayo na sukli, para may pang-pagwapo ka naman. Pangit!" Bigay ko nang allowance niya.

"Salamat ate kung, maganda!" Sabi ni Adam at hinalikan ako sabay takbo sa labas.

In two story house, I and Adam are the only living here. Adam, is my younger brother, he is twenty years old and I'm four years old older than him. Our parents is in La Union, actually we lived in La Union, but because of my work is here in Manila, I decided to live here.

We are four siblings, kuya Nilo is the first born, which is already married to Ate Tess and have a two sons. I'm the second. Lelia is the third and she have a one daughter, she is a single parent. Adam is our younger, still studying to be a Engineer.

This house was belong to my father's parent. Since our grandparent died my father gave me this house, they didn't know that this house was already mine. I and Papa are the only know that this house are one of my grandparent property, which is already mine now. Papa wanted to keep it secret even in my mother. They have a four child but I am the one he trusted the most, kung baga ako ang paboritong anak.

After eating my breakfast and cleaning the house I decided to get ready for my work. I'm a one Marketing of the Soda Company.

"Papasok ka na sa work?" Kakalabas ko palang nang gate nag-tanong na agad si Ate Leng, kapit bahay namin.

Bumaling ako sa kaniya at sabay ngiti. "Oo ate. Wala kang flight?"

"Wala, si Jane lang. Tinakbuhan ka na naman ata nang kapatid mo?" Ate Leng.

"Ay ganun ba. Oo nga ate eh, tinakbuhan ako." Sagot kung tinutukoy si Adam.

"Ang hirap pa naman ang sakayan dito sa village natin. I told you to buy a car, so it's not hectic, kesa nakiki-angkas ka sa motor ni Adam. Nakapalda ka pa naman pag-minsan." Sabi ni Ate Leng at umirap nalang ako sa utak ko.

"Ate, malalate na ako sige ah! una na ako. Bye!" Sabi ko at tatalikod na sana.

"Sabay ka nalang sa kapatid ko, madadaanan niya rin naman yung companiyang pinag-tratrabahuan mo." Pag-pilit ni Ate Leng.

"Wag na, ate! nakakahiya naman." Suway ko.

"Ito na pala siya oh, Skye sabay mo na si Lyn!" Sabi ni Ate Leng sa kapatid niyang Gwapo, ay iste pasakay sa kotse niya.

Bumaling sa amin ang kapatid niya, at sanay na ako sa mata niyang mukang galit. That brown eyes, napairap nalang ako sa utak ko ng may maalala. Kung hindi ka lang gwapo tatawagin talaga kitang Pangit, ang sungit-sungit!

In almost eight months staying here in this Village, I never saw that man give me a smile. Even I think I already saw him smiling at me, but I think I'm also hallucinating, that would be impossible.

Love Will RememberWhere stories live. Discover now