BÖLÜM:8

124 5 0
                                    

Barkın ile konuşmak eskiden kapattığım tozlu defterin üzerine yuva kurmuş her birinin içi acı dolu olan anılarımı harekete geçirmişti.

Ona ilk yazarken ne düşünüyorsam şu an tam tersi düşüncelere sahiptim. O değişemezdi. O hiçbir şeyi hatırlayamazdı çünkü buna mecburdu, zorundaydı.

Ben bu zamana kadar zorunda olduğum şeylerin üzerine ne kadar üstüne çıktıysam Barkın o kadar dibe batmıştı. Kimse bu yüzden onu görmüyordu. Çünkü Barkın kimsenin görmek istemediği kadar dipte ama herkesin görebildiği kadar tepedeydi.  Hatırıları ise hemen arkasında gölgesine saklanmış kendini Barkın'a unutturuyordu.

Barkın'ın attığı son mesaj ve yanında hediye olarak verdiği fotorafı görünce büyük bir siktir çekmiş, daha sonra egomun değeri aklıma gelip onunla uğraşmaya karar vermiştim.

Aleyda: Kanka (16.02)

Aleyda: Kankaların en sapancalısı

Aleyda: Kankaların bir tanesi (16.08)

Aleyda: Nerdesin amına koduğumun malı (16.12)

Barkın: Burdayım kankaların gülü

Aleyda: Tamam yeter daha fazla knk görmek istemiyorum

Barkın: Tamam

Aleyda: Tamam ne barkın 

Barkın: Aleyda mal mısın?

Aleyda: Hayır sadece senin salak bir konu açmanı bekliyorum

Barkın: Öyle desene yavrum boş konu çok bende

Barkın: Mesela niye bu gün okulda yoksun bence bu konu hakkında bir konuşma yapmalıyız

Aleyda: Açacağın konuyu silkeleyim kilim gibi Barkın ben gidiyorum 

Barkın: Akşam parti var son sınıflarla

Aleyda: Sence ben bunu bilmiyor muyum?

Barkın: Hay amk ya konu aç diyorsun ne diyim ampul kaç deneme sonucunda bulunmuş diyem ne diyem  Safiyem

Aleyda: He de Osmanım

Barkın: He

Ufak bir giriş yazdım bu sefer iyi gidiyor gibi ama sadece kendim yazıp okuyorum gibi hissediyorum...







Aleyda (Texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin