Barkın ile konuşmak eskiden kapattığım tozlu defterin üzerine yuva kurmuş her birinin içi acı dolu olan anılarımı harekete geçirmişti.
Ona ilk yazarken ne düşünüyorsam şu an tam tersi düşüncelere sahiptim. O değişemezdi. O hiçbir şeyi hatırlayamazdı çünkü buna mecburdu, zorundaydı.
Ben bu zamana kadar zorunda olduğum şeylerin üzerine ne kadar üstüne çıktıysam Barkın o kadar dibe batmıştı. Kimse bu yüzden onu görmüyordu. Çünkü Barkın kimsenin görmek istemediği kadar dipte ama herkesin görebildiği kadar tepedeydi. Hatırıları ise hemen arkasında gölgesine saklanmış kendini Barkın'a unutturuyordu.
Barkın'ın attığı son mesaj ve yanında hediye olarak verdiği fotorafı görünce büyük bir siktir çekmiş, daha sonra egomun değeri aklıma gelip onunla uğraşmaya karar vermiştim.
Aleyda: Kanka (16.02)
Aleyda: Kankaların en sapancalısı
Aleyda: Kankaların bir tanesi (16.08)
Aleyda: Nerdesin amına koduğumun malı (16.12)
Barkın: Burdayım kankaların gülü
Aleyda: Tamam yeter daha fazla knk görmek istemiyorum
Barkın: Tamam
Aleyda: Tamam ne barkın
Barkın: Aleyda mal mısın?
Aleyda: Hayır sadece senin salak bir konu açmanı bekliyorum
Barkın: Öyle desene yavrum boş konu çok bende
Barkın: Mesela niye bu gün okulda yoksun bence bu konu hakkında bir konuşma yapmalıyız
Aleyda: Açacağın konuyu silkeleyim kilim gibi Barkın ben gidiyorum
Barkın: Akşam parti var son sınıflarla
Aleyda: Sence ben bunu bilmiyor muyum?
Barkın: Hay amk ya konu aç diyorsun ne diyim ampul kaç deneme sonucunda bulunmuş diyem ne diyem Safiyem
Aleyda: He de Osmanım
Barkın: He
Ufak bir giriş yazdım bu sefer iyi gidiyor gibi ama sadece kendim yazıp okuyorum gibi hissediyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aleyda (Texting)
Teen FictionSöylesene kelebek, senli bir geçmişi unutmak için kaç bahar gerek.