ေျခသံ...
အားနဲ႕မာန္နဲ႕ ေျပးလာတဲ့ေျခသံ...
ေျခလွမ္းမွန္မွန္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး...
" အို... ျပန္လာနိုင္ၿပီေပါ့ ၊ ေမာင့္ကိုလာႀကိဳဖို႔ ကားေတာင္မလႊတ္လိုက္ေသးဘူးေလ... "
" က်န႔္ငယ္.... ေမာင္....ေတာင္းပန္- "
ခြမ္း*
အပစ္မဲ့တဲ့ စားပြဲတင္အလွပန္းအိုးေလး အမွိူက္ဘဝသို႔ ကူးေျပာင္းခဲ့ရၿပီ ။
" ေမာင့္ကိုမေတာင္းပန္ခိုင္းေသးဘူး ၊ အခုက က်န႔္ငယ္ စိတ္ပူေနတဲ့ က႑ေလ ။ ေမာင္က အလိုက္မသိလိုက္တာ ေဒါသထြက္ေအာင္လို႔ ... ။ "
ညည္းၫူသလိုေျပာတဲ့အသံက အသည္းယားစရာ ေကာင္းလွဘိ ။
" ေကာင္းၿပီ ဒီလိုဆိုမွ ျပႆနာကိုအရင္ရွင္းၾကတာေပါ့ ၊ ေမာင္းကိုယ္တိုင္သြားယူ ၊ ထိုက္တန္မယ္ထင္တဲ့ဟာမ်ိဳးကိုယူေနာ္ ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ညွာၿပီး မတန္မရာေသးေသးေလး ယူခ်လာရင္ က်န႔္ငယ္အေၾကာင္း ေမာင္ ေကာင္းေကာင္း သိသြားမယ္ ။ "
တကယ္ဆို ဘယ္သူ႕ကိုညွာမွန္း ေကာင္းေကာင္းသိသားနဲ႕ စကားအရာအနိုင္ယူသူ ။
အဆိုးေလးလို႔ မခ်ိတင္ကဲ ေရ႐ြတ္ခ်င္ပါေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္ရဲ႕အျပစ္သားသူက အသံမထြက္ရဲပါ ။
လာတုန္းကေဇာကပ္ၿပီးအေျပးလာခဲ့ေပမယ့္ accident ျဖစ္ထားတဲ့ကိုယ္ခႏၶာက *အနားမယူရေကာင္းလား* ဆိုၿပီးအခုမွ အင္အားအျပည့္ဇာတိျပလာတယ္ ။
တစစ္စစ္ကိုက္ခဲေနတဲ့ ခႏၶာနဲ႕ ေက်ာက္ပတ္တီးကိုင္ထားတဲ့လက္တစ္ဖက္ကို က်န္လက္တစ္ဖက္နဲ႕ထိန္းၿပီး က်န႔္ငယ္ခိုင္းတဲ့အတိုင္း စဥ္းအိုးထဲမွာအလွထည့္ထားတဲ့ အ႐ြယ္စုံ ဝါးလုံးက်စ္က်စ္ေလးေတြထဲက မႀကီးမေသးတစ္ေခ်ာင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ေသခ်ာကိုင္ရင္း တရိုတေသယူေပးရတယ္ ။ ဒါက ေဂဟာကေနဒီအိမ္စေရာက္ထဲက အျမစ္တြယ္လာတဲ့ က်န႔္ငယ္အေပၚေလးစားမႈ။ ၿပီးေတာ့ ဒဏ္ရာရထားတဲ့လက္ကိုအသုံးမျပဳရင္ က်န႔္ငယ္ေဒါသက ႏွစ္ဆထြက္နိုင္တယ္ ။ ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႕ စိတ္ေမာ ကိုယ္ေမာ ျဖစ္ေနမဲ့ က်န႔္ငယ္က တအားပင္ပန္းပါလိမ့္မယ္ ။
ESTÁS LEYENDO
စည်း (ကြိုးမဟုတ်သော...)
FanficYizhan (oneshot) Sweet Romance 🤎 Wang Yibo & Xaio Xaio Zhan
