1.Bölüm/Dilek

30 4 3
                                    

Sevgilin ve sevginin anlamını yoktu.Boştu sevgi sevilmenin hazını vermeden verilen bir hayal kırıklığıydı.Benim için sevgi.

Kendi evimin çatısında efkarlanıyordum.

Nedenmi? Çünkü aşağılık bir adam tarafından aldatıldım.!

bir kadın bir adam için asla ağlamaz.

Zaten üzüldüğüm şey beni aptal bir kızla aldatması değildi.

Sevgisine inanmamdı.....

Aklımdan geçirdiğim tek şey ise onun yanına gittip onu ölesiye dövmekti.

Ama şuan yapmak istediğim tek şey içmek ve Kızıl ayı beklemekti.

Evimin terasın'dan yıldızlar ve ay en güzel köşeden izlenebilirdi.Zaten öyle yapıyordum. Bir yandan bira kutularını tekmeliyor ve saçmalıyordum.

Ben bunu yaparken ay tam tepede beni selamlıyor gibiydi.

Ayağa kalkıp aya bağırmaya başlamıştım.

-Bir dileğim var aptal ay!.

-BANA YENİ BIR SEVGİLİ VER!!!.

İçimden ne kadar saçma gelsede saçmalamak istedim.Kendimi avutma şeklim hep böyleydi .

İçmenin verdiği uyuşukluk ve aptalıkla sırf ay bana cevap vermedi diye daha da bağırmaya başladım.

-APTAL AY BANA OĞLUNU GÖNDER!!!

Bağırmaktan yorulup önceden oturduğum yere tekrar oturdum.

Elimde ki bira şişesini bir kenara firlattıp ağlamaya başladım.

-NEDEN MUTLU OLAMIYORUM!!!

-NEDEN, NEDEN ,NEDENN!!!!

5 dakika boyunca deli gibi ağladım hem yılların verdiği yorgunlukla hemde aldatıldığım için.

Biliyorum çok saçma geliyor ama ben alkolü bir aptalım.

Kafamı dizlerimin arasına gömdüm ve tekrar bana cevap vereceğini düşündüğüm ay'la konuşmaya başladım.

-Özür dilerim ay ben sadece ,sadece çok yoruldum..

Gözümden yaşlar dökülüyor. Ben tamamen kızıla dönmüş ay ile konuşuyordum.

Kafamı gömdüğüm yerden kaldırıp parıldayan kan rengi aya baktım.

Hem göz alıcı hemde muhteşem bir manzaraydı.Sanırım bu güzelliği tabiat sadece bana saklamıştı.

Gece sanırım 1 yada 2 civarlarındaydı.
Tekrar ayağa kalkarak ellerimi birbirine bağlayarak dilek diledim.

"Ya şimdi ya gelecekte, dileğimi gerçekleştir. Bana sevgiyi hissetirecek ve beni her şekilde sevecek bir adam istiyorum."

İlk kelimelerimi tekrarladım

Ama biraz çarptırarak zaten kendimde değilken ettiğim bir dilekti.Gerçek olacağını nerden bilebilirdim!!!

"Bana gelecekten bir sevgili ver!"

Gözlerimi kapatmıştım.

Birkaç saniye durup bekledim,gerçek olurmu diye .

Gözlerimi açtığımda direk etrafıma baktım.

Ama yanlızdım.burun kemerimi sıkıp ay'a doğru konuştum.

-Gerçekten sağol ay ,çok sağol.....

Eve gitme vaktiydi .Zaten gerçek olacağını düşünmem aptallıktı.

☆{Ay Dileği }☆Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin