Y/N bahçede dans ediyordu daha 8 yaşındaydı o kadar tatlıydıki... Birden dedesinin sesini duydu
"Y/N! Buraya gelir misin?"
Y/N çimenlerin içinden koşarak dedesinin yanına gitti,dedesi ağacı göstererek
"Hadi bakalım dikkatli bir şekilde vişneleri toplada anneannen bize güzel bir vişneli turta yapsın ne dersin"
Y/N vişneli turta bayılırdı başını salladı sepetini alarak ağacın yanına gitti. Ağaç o kadar büyük değildi tırmandığında düşse bile canı acımayacak kadar kısaydı. Y/N vişneleri toplarken gözüne, karşı bahçede köpeğiyle oynayan kıvırcık saçlı çocuk dikkatini çekti onu hiç görmemişti
Y/N aşağı inecekken ayakları iki dalın arasına sıkıştı ve tepetaklak bir şekilde aşağı sallanmaya başladı karşï bahçedeki kıvırcık saçlı çocuk bunu görünce koşarak yanına geldi ve onu ordan indirmek yerine oda onunla birlikte sallandı
Y/N'nin dedesi ise fotoğraf makinesini alıp ikisinin fotoğrafını çekti kıvırcık saçlı çocuk Y/N'ye bakarak gülüyordu Y/N ise gözleri kapalı bir şekilde gülüyordu
_12 yıl sonra_
Yıl başıydı Mary Y/N'yi erkek arkadaşının (Yani Jhon'un) evine davet etti Y/N her ne kadar reddetsede Mary'nin ısrarları üzerine kabul etti, Y/N eve biraz erken gitti kapıyı kısa sarı saçlı yaşlı bir kadın açtı ağzında tatlı bir gülümseme vardı
"Buyrun kime bakmıştınız"
"Ben şey Mary Watson'un arkadaşıyım beni yılbaşı için buraya davet etti ben biraz erkenden geliyim dedim"
"Ah, hoşgeldin tatlım istersen içeri geç onlar daha gelmedi orada onları beklersin"
"Ben size rahatsızlık vermeyeyim"
"Yo yo bende zaten evi süslemek için bana yardım edecek birini arıyordum"
Y/N gülümseyip içeri geçti. Yukarı katı süslüyorlardı Y/N kapalı duran bir kapının önünde durdu oranında süsleneceğini düşünüp içeri girdi oda dağınıktı ve içeride Y/N'nin Küçüklük fotoğrafları duruyordu HEMDE İKİ TANE! Hangi sapık onun fotoğraflarını odasında tutuyordu
Panonun kenarında duruyordu pano ise gerçekten çok karmaşıktı o karmaşıklığın içinde kenarda duruyor ayrı tatlı bir hava katıyordu kapıyı kapattı ve fotoğrafların olduğu yere doğru ilerledi Vişne ağacındaki fotoğraf vardı ve birde Y/N güneşe doğru dönmüş gözlerini kapatmış kollarını iki yana doğru kocaman açmış ve dişlerini göstererek gülümsemişti ama bunların Sherlock'ta ne işi vardı.
Panoya bir göz atınca Y/N'nin gittiği okullar aldığı ödüller her şeyi resmen buradaydı Y/N ağzı açık bir şekilde panoya bakıyordu
Birden ayaksesleri gelmeye başladı ve git gide yaklaşmaya başladı Y/N panikledi ve dolaba saklandı. Sherlock odaya girdi odayı inceledi kaşlarını çattı odaya birinin girdiğini anladı dolaba doğru ilerledi tam kapağı açacakken Bayan Hudson onu çağırdığı için gitti Y/N hemen dolaptan çıktı ama Sherlock odaya geri girdiği için panikleyip perdenin arkasına saklandı Sherlock odadan
"Bayan Hudson üzerimi değiştirip geliyorum"
Sherlock dolabı hızla açtı ama hiçbir şey yoktu gömleğini çıkarırken odaya bir daha göz attı gözü perdeye takıldı oraya doğru yavaş adımlarla ilerledi perdeyi açtı ama hiç kimse yoktu öbür perdeye doğru ilerledi bununda hızla açtı ama karşısında kimse yoktu Sherlock omuz silkip odadan çıktı,
Y/N ise bu anı kollayıp hemen yatağın altından çıktığı gibi odanın dışına fırlayacaktı ki (tahminini üzere Sherlock ile karşılaştı,keşke...) Karşısında Mycroft arkasında Jhon arkasında ise Sherlock vardı -Mary ise içeride Molly ve Bayan Hudson ile bir şeyler atıştırıyordu-
Y/N odaya kendini kilitlememek için kendini zor tutuyordu, ağzından 2-3 kelime çıktı
"Merhaba Mycroft ve John"
John hemen arayı düzeltmek için
"Merhaba Y/N hoşgeldin seni uzun zamandır görmüyoruz Mary geleceğinden bahsetmişti ama"
Herkes içeri geçerken Sherlock gözlerini kısmış bir şekilde Y/N'ye bakıyordu ,saat tam 00.00'yi gösterdiğinde herkes birbirinin yeni yılını kutlayıp hediyelerini falan verdi ve yavaş yavaş kişi sayısı azaldı ilk Molly daha sonra Mycroft gitti sonra Watson ve Mary giderken Bayan Hudson'da onları yolcu ettiği için yukarı katta sadece Sherlock ve Y/N kalmıştı
Y/N bir bahane bulup kaçmalıydı,tam konuşacakken Sherlock onun sözünü kesti
"Odamda izinsiz misafirleri sevmem"
"Bunu neden bana söylüyorsun?"
Sherlock tek kaşını kaldırıp Y/N'ye baktı Y/N ise devam etti
"Bende insanların benim fotoğraflarını odalarında tutmalarını sevmem ki sadece fotoğraflarım yoktu..."
Y/N bu sefer Sherlock'un o meşhur bakışını ona atıyordu Sherlock olayın içinden sıyrılmak için
"Onlar sadece bir dava ile ilgili saçma şeyler"
"Vişneli turta davasımı yoksa"
Sherlock bir şey demeden öylece duruyordu Y/N paltosunu giyinip
"Mutlu yıllar Sherlock"
"Sanada Y/N..."
Gitmeden son bir kez Sherlock'a baktı sonra cebinden bir mektup çıkarıp havada salladı ve pis pis siritip hızla aşağı indi Sherlock ise sanki bir yeri ateşe deymisçesine hızla ayağa kalkıp Y/N'nin peşinden koştu
Y/N koşarak dışarı çıktı dışarıda lapa lapa kar yağıyordu Sherlock ise ayağında terlik ve üzerinde pijaması ile dışarıda Y/N'ye bağırıyordu
"O KAĞIT PARÇASINI BURAYA GETİR Y/N!"
"NEDEN GELİP KENDİN ALMIYORSUN"
Sherlock terlikleriyle Y/N'nin peşine takıldı Y/N ise onun bu haliyle fotoğraf çekmişti. Y/N sıkıldığı için durdu
"Ah! Hadi ama Sherlock yarısını okudum bile"
Diyince Sherlock üzerinde atladı Y/N kağıdı arkasına sakladı
"Y/N hadi ama onu bana ver!"
"İtiraf edersen neden olmasın"
Sherlock burnundan soluyordu Y/N ise onun tam tersi Sherlock sinirle
"Peki sen istedin!"
Dudakları Y/N'ninkilerle buluştu Y/N bunu beklemiyordu Sherlock'un ayrılacağını düşündüğü anda Sherlock dahada kuvvetli öpüyor yılların hasretini gideriyordu
Mutlu son
Bu bölüm kesinlikle içime hiç sinmedi cidden çok saçma oldu
