Y/N birden gücünü topladı kaşlarını çattı ve Sherlock yaklaşarak ona çok sert bir yumruk attı, bunu gören Watson ve Mary koşarak yanlarına geldi.
Watson şok olmuş bir şekilde Sherlock'a bakıyordu Mary o şokla elini ağzına götürdü. Watson Sherlock'a öldürücü bakışlar attı yakasına yapıştı ve kafası Sherlock'un burnu ile buluştu. Sherlock acı ile burnunu tuttu.
Garsonlar dördünüde dışarı attı. Y/N üzerini düzeltip Mary'e elini uzatıp onu kaldırdı. Sherlock'a döndü Watson çoktan onu altına almış yumruklar boğuyordu.
Y/N: Watson bence bu kadar yeter baksana haline
Watson derin derin nefes alarak kalktı. Y/N Sherlock'a elini uzattı Sherlock elini tutup kalkmayı başardı Y/N'ye sıcak bir şekilde gülümsedi Y/N Sherlock'a karşılık verdi oda ona sıcak bir gülümseme gönderdi Sherlock bu durumu fırsat bilip Y/N'ye sarılacakken
Y/N Sherlock'un elmacık kemiğine çok sert bir yumruk attı
Y/N: Bu yumruk bana YALAN! söylediğin için!
Bu sefer bacağının arasına bir tekme attı bu tekmeyi gören Watson yüzünü ekşitti Mary ise Sherlock'a sadece acıdı bu dayaktan sonra yaşaması bir mücize olacak gibiydi ama Watson'un tekme hariç geriye kalan hepsi hoşuna gitmişti Y/N Watson'a göre Sherlock bu dayaktan fazlasını hak ediyordu
Y/N: Bu tekme ise beni bırakıp gitmene!
Sherlock'u altına aldı ve elbisesini umursamadan ona vurmaya devam etti. Elmacık kemikleri morarmaya başladı. Y/N artık konuşurken sesi titriyordu gözlerinden yaşlar akıyordu,göz yaşları Sherlock'un yüzüne düşüyordu.
Y/N: B-Beni hiç d-düşünmeden umursamadan bırakıp gittin beni ölüme terk ettin...
Yağmur atıştırmaya başladı Sherlock Y/N'nin bileklerinden tuttu Y/N hıçkıra hıçkıra ağlıyordu Sherlock'un ellerinden bileklerini kurtarmak istedi ama genç adam buna izin vermedi. Y/N gözleri dolu dolu olsada Sherlock'a sinirli bir şekilde baktı
Y/N: Bırak beni
Sherlock'un burnundan kan şelale niyetine akıyordu ama bunu önemsemiyordu.
Y/N: Küçük beyimiz şimdide benim gitmemden mi korkuyor madem korkuyordun BENİ BIRAKIP GİTMESEYDİN S-SHERLOCK!!!
Sherlock: Y/N ben, ben çok özür dilerim biliyorum affedilmeyecek bir şey-
Y/N: Boşuna konuşmana gerek yok
Sherlock'un üzerinden kalktı
Mary: watson bence Y/N'yi de alıp eve gidin bende Sherlock ile konuşayım
Watson Y/N ile birlikte taksiye binip eve gittiler Sherlock ise dolmuş gözleriyle Y/N'nin arkasından baka kaldı.
Sherlock: Siz insanların gönlünü böyle neden alamadım?
Mary: Çünkü yaptığın şey gerçekten çok kötüydü Y/N yeni yeni kendine geliyordu ve birden sende gelince kız sinirini boşalttı
Sherlock: Sence Y/N benimle konuşur mu
Mary: Uzuuuun bir süre konuşacağını sanmam
Mary Sherlock'un burnuna pansuman yaptı Sherlock ise elmacık kemiklerine buz koyuyordu Mary kafasını kaldırıp Sherlock'un yüzüne baktığında
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu suratla karşılaştı çok fazla garibine gitti Sherlock ilk defa duygularına teslim oluyordu.
* 3 Yıl sonra*
Y/N davası ile ilgilenirken kapı çaldı kapıyı açtığında karşısında Watson'u gördü arkasına saklanmaya çalışan Sherlock'u da fark etti ama tabii ki Watson'un kısa boyundan dolayı saklanamamıştı Y/N sırıttı.
Y/N: İçeri gelsene Watson
Watson içeri girdiğinde Sherlock'da girecekti ama Y/N önüne geçti ellerini göğsünde birleştirdi tek kaşını kaldırdı ve Sherlock'a yargılayıcı bakışlar attı. Sherlock çökmüş şekildeydi kirli sakalı morarmış göz altları, zayıflamıştı ve fazlasıyla alkol kokuyordu. Sherlock tam konuşacakken gözleri doldu
Y/N'nin bunu görmesini istemediği için kafasını başka bir yere çevirdi. Y/N içinde yumuşada dışında hala sert gözüküyordu.
Sherlock: Y/N biliyorum özür ile geçecek bir şey değil ama kendimi sana affetireceğim sensiz çok kötüyüm
Watson içeriden sinirli bir şekilde seslendi
Watson: Geçen beni sen sandı ve beni öpmeye çalıştı lütfen Y/N kendimi güvende hissetmiyorum yatmadan önce kapımı kilitliyorum ve bazen kendi kendine konuşuyor konuştuklarından pek bir şey anlamıyorum ama aralarda Seni seviyorum Y/N diyip duruyor
Y/N Sherlock'un Watson'u öpme konusuna güldü ama hemen geri ciddiyetine döndü
Y/N: 3 Yıl boyunca dava kabul etmeyeceksin hiçbir polise yardımcı olmayacaksın
Sherlock: 3 yıl boyunca kölen olsam
Y/N: İtiraz ettiğin için 3 yıl boyunca hem kölem olacaksın hemde davaları kabul etmeyecek hiçbir polise veya dedektife yardım etmeyeceksin Bay Holmes itiraz etmeye devam edersen 10 yada 20 yıl yaparım ne kadar inatçı ve kararlı olduğumu anlatmama gerek yoktur değil mi?
Sherlock derin bir iç çekti sonrasında alttan sinsice gülümsedi
Sherlock: Kabul ediyorum ama ilk baş...
Y/N'nin belinden tutacaktı ki Y/N çevik bir hareketle hemen ondan kurtuldu
Y/N: Aklından bile geçirme seni affetmedim aramızda mesafe olacak Bay Holmes
Dedi ve içeri Watson'un yanına gitti Sherlock'u ise arkasından gelmekle yetindi
Hıyar Sherlock kabsksbkdbeksbskdbskdbdkdns Sanırım ilk defa bu kadar uzun bir Yb'yi kısa sürede yazdımmm oy vermeyi unutmayın sizleri seviyorum 💜😌
