•To the Moon and Back• (EDITING)

Chapter 18 - Here we go again ;D

A/N : Super Sorry sa Lahat ! Di nako naka’update for almost how many months .

 Babawi talaga akoo ! Promise ! Sana basahin niyo parin ‘to . Here it is :DD

[ Mark’s POV ]

Hahaha ! Ilang araw na nagdaan , I can’t still forget yung Party naming ni Panget koo . That was the Most Special Day for Me . Dahil nasabi ko na rin sa kanya ang Lahat-lahat , Kung ganu ko talaga siya kamahal . I was the Most Happiest Guy that Day , Este Night pala X’DD . Lahat nang ‘ Most ‘ naramdaman ko nang araw nay un ;)))))

  Hmmm ! Nga pala , Nasabi na sakin ni Irish yung nangyari sa kanila nina Terenz at Cha . Kawawa naman si Cha .’To talagang si Pareng Terenz oh . Hmp . Sana nga magka’ayos na sila . Eto nga’t nag-uusap na . Hihihi ;DD

   ------------ R*****ngg ! R****ng ! ----------------

Ako :  Uy me tumatawag ! Sino kaya ‘to ?

Roaming Number ..

Hmm .. Ke Mommy ‘to ah ?!

Bakit napatawag ‘to ? \m/

Hindi ko pa pala nakukwento buong Story ko sa inyo . At hindi ko pa nasasabi na  BROKEN FAMILY kamee .  Yan nasabi koo na :DD

Now , Here’s My OWN Story :)))))))

10 palang ak at 9 si JR nung maghiwalay sila ni Mommy at Daddy . Hindi naming alam kung ano talaga ang Main Reason nila Kung ba’t sila naghiwalay . Maybe , dahil Pagod na sila o Sawa na sa isa’t isa ? Ayytss . Napapansin ko kasi ang palagi nilang pag-aaway . Laging madaling araw na rin kung dumating si Daddy galing sa  kung san-san . Ni hindi na rin namin siyang gaanong nakikita o nakakasama . At dun na dumating sa point na sinasaktan na ni Daddy si Mommy . Lagi ngang maraming Pasa at kung anu-anong sugat ang natatamo niya galing ke Daddy . At dahil mga bata pa kami nun , hindi namin sila mapigilan , sa walang katapusang away nila . Nung nagpagdesisiyunan na nilang maghiwalay , nag-iba na ang nakilala naming Mommy . Lagi na lang umuuwi nang Lasing , ni hindi na niya kami maasikaso ni JR . Nag ibang bansa na kasi si Daddy eh , matapos silang maghiwalay . Parang namatayan si Mommy nun . Laging tulala , Laging umiiyak , nagkukulong sa kwarto , hindi narin kumakain . NI hindi na niya kami makausap nang maayos . Pero wala akong sama ng loob sa kanya , Nanay ko parin siya kahit pagbalik-baliktarin man ang Mundo . Isang araw , sabi ni Mommy na mag iibang bansa na rin siya , at iiwan niya lang kami kela Lola . Pumayag naman si Lola , tutal siya Nag-iisa narin naman siya dun eh . Kaya iyak kami ng iyak ni JR nun . Ilang buwan naman kaming naninirahan dun , minsan nga lang kung tumawag si Mommy . ang saya namin lagi kela Lola , Nami’miss tuloy naming si Mommy . Alagang-alaga kami dun ni JR . Mahal na mahal namin si Lola . Hehehe . At isang araw , nabalitaan namin ni JR na , May iba na raw si Daddy , napaiyak nalang kami ni JR . At dahil dun nagsumikap ako sa aking pag-aaral . Naging Valedictorian ako nung Elementary . At ganun din nung High School . Galing diba ? Yabaaang :DD

Pero may masamang nangyari before nang Graduation naming nung High School . 4th year nako nun , at 3rd year si JR nung nagkasakit si Lola . Sadyang malubhang sakit . Meron siyang Cancer of the Bones , at Stage 3 na nung sinabi niya samin . Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko nung malaman kong May taning na ang buhay ni Lola . Ilang weeks nang naka’confine sa Hospital si Lola . Lahat ng Tests Nagawa na , Wala paring ipinagbago . Hmmmp . Isang lingo nalang at Graduation Day na namin , at ako ang Valedictorian . I’m sure magiging Masaya si Lola neto . Lagi siya naming binibisita dun , minsan dun narin kami natutulog .