Chapter 11.

2.2K 437 25

by nethukausi

by nethukausi

KTH POV

මේක ඇත්තක් වෙන්න බෑ..

මං මොකක් හරි හීනයක් දකිනවා වෙන්න ඇති..

මෙයා ඇත්ත වෙන්න බෑ..

මෙච්චර ලස්සන කොල්ලෙක්ව දෙවියො කිසිම හේතුවකට අහසෙන් පල්ලෙහාට එවන්නෙ නෑ..

එයා ඒ තරම් ලස්සනයි..

මං කොහොමත් දැන ගෙන ඉදියා මගෙ ඒන්ජල් ලස්සනයි කියලා.. ඒත් මං එයාව මෙච්චර ලගට දැක්කෙ අද.. එයාව දිලිසෙනවා..

සිනිදු කොන්ඩෙ ටිකක් දිගට වැවිලා.. දිග කොන්ඩ කෑලි එයාගෙ මූනට වැටිලා තිබ්බත් ඒක එයාගෙ පෙනුමටනම් හානියක් කරේ නෑ..

රවුම් ඇස් ඇතුලෙ මන්දාකිනියම හැංගිලා තිබ්බා.. ඒ ඇස් දිහා මට ජීවිත කාලෙම උනත් බලන් ඉන්න පුලුවන්..

ඇහි පිහාටු දිගම දිගයි.. එයා ඇහිපිලල්ලම් ගහනකොට ඒවා එයාගෙ කම්මුල් වල ලාවට වදිනවා..

එතකොට ඒ පිරුනු කම්මුල්.. අනේ මට ඒ කම්මුල් අල්ලලා විකන්න ඇත්තම්..

ඇයි එයාගෙ රෝස තොල්.. දෙයියනේ මේ කොල්ලාව ඇඹුවෙ කව්ද?

මට විශ්වාස කරන්න බෑ මෙයා මට එහා පැත්තෙ වාඩි වෙලා ඉන්නවා කියලා..

මගෙ පුංචි ඒන්ජල්..

අපි තාමත් ඉදියෙ මගෙ car එක ඇතුලෙ. වාහනේ red light එක ගාව නතර කරපු ගමන් මගේ ඇස් නතර උනේ මගේ ඒන්ජල් ගාව..

මගෙ සුරදූතයා..

එයා ජනේලෙන් එලියෙ තියෙන දේවල් දිහා බැලුවෙ ඒදේවල් පලවෙනි පාරට දකිනවා වගේ.. පුංචි දෙයක් දැක්කමත් එයගෙ ඇස් දිලිසෙන්න ගන්නෙ හරියට පොඩි එකෙක්ගෙ වගේ..

අනේ මගෙ අහිංසකයා..

"මං දන්නවා මං ලස්සනයි කියලා. ඔයාට මගෙ ලස්සන වර්නනා කරන්න පුලුවන් පස්සෙ. දැන් යන්, අර green light එක වැටිලා මාසයක් විතර වෙනවා."

Sorry for the mistakes and thanks for reading.