"சார்".
"எப்படி மேடம் இருக்கீங்க?" சிரிப்புடன்.
"இவ்ளோ நேரம் கழிச்சு இப்ப தான் நியாபகம் வருதோ!! ம்ம்..." பொய்யாக முறைத்தாள்.
"அதான் நானே பேசிட்டேனே மேடம். சொல்லுங்க எப்படி இருக்கீங்க?" புருவம் உயர்த்தி.
"பார்த்தா தெரியல? நல்லா இருக்கேன். நீங்க எப்படி இருக்கீங்க? வீட்டுல எல்லாரும் எப்படி இருக்காங்க?" சிரிப்புடன்.
"எல்லாரும் நல்லா இருக்காங்க. எங்க தங்கிருக்க?".
"பக்கத்துல ஒரு ஹாஸ்டல்ல இருக்கோம்".
"சரி. நீ எனக்கு தெரிஞ்ச பொண்ணுங்குறதனால உன்ன ஃப்ரீயா விடுவேன்னு உன் விளையாட்டுத் தனத்த இங்க காட்டக்கூடாது. எனக்கு எல்லாருமே ஒன்னுதான் ஆஃபிஸ் டைம்ல".
"இப்பகூட உங்கள தெரிஞ்சவங்களா நா காட்டிக்கல விதுரன் சார்" சாரை அழுத்திச் சொன்னாள்.
"சரி சரி. சண்டைக்கு வராதமா. நா பாவம். உன்ன சமாளிக்க முடியாது" பொய்யாக தலைக்கு மேல் கும்பிட்டான்.
"அந்த பயம் இருக்கணும். சரி நா போய் ஒர்க்க பாக்கட்டா".
"சரி போ".
"ஓகே" வெளியே சென்றாள்.
"என்னாச்சு அஞ்சு? உன் டீம்ஸ்லா வெளிய வந்துட்டாங்க நீ லேட்டா வர" ருத்ரா குழப்பமாக.
"நல விசாரிப்பு டி. வேற ஒன்னும் இல்ல" என்று சிஸ்டமை ஆன் செய்தாள்.
"அஞ்சு! உனக்கு விதுரன் அண்ணாவ நியாபகம் இருக்கா டி?".
"உனக்கே நியாபகம் இருக்குறப்ப எனக்கு இருக்காதா டி!" திரும்பி அவளைப் பார்த்து.
"ஆமால!".
"அர்வி அண்ணா என்ன சொன்னான்?".
"என்னைய அவருக்கு நல்லாவே நியாபகம் இருக்காம்" சிரிப்புடன்.
"ஹே! நாங்க ரெண்டு பேரும் வந்துட்டோம். உங்களுக்கு எப்படி போச்சு?" சுஜி இருவர் தோளிலும் கை வைத்து.
