Adem'i büyüleyen elma kadar kızıldı dudakları. Şeytanın vesveseleri kadar şehvetliydi fısıltıları. Ve bakışları öylesine efsunkârdı ki hiçbir günah bu denli arzulanmamıştı.
Adam nefsine kapıldı, bir ısırık aldı o günah dudaklardan. Günahın tadı dud...
Yine ben!~ Bıktım artık her Dusk Till Dawn dinleyişimde film gibi gözümün önünden geçen sahnelerden. Her seferinde kendi uydurduğum bir hikayeye ağlıyorum şarkıyı dinlerken. Dedim artık bunu ya yazarım ya da yazarım.
Minific olacak, 10-15 bölüm. Okurken sizi ağlatacağım, ben her dinlediğimde ağlıyorsam siz de ağlamak zorundasınız. Yazdığım 3 fic, bir de oneshot yokmuş gibi bunu da aldım başıma... Ama bu fici sevin, çok çok çok sevin. 3 yıl sonra bu ficten bahsederken "Abi hayır ya, niye bahsettiniz" deyip ağlayın hatta.
Neyse çok boş yaptım. Fici anlatan muazzam bir tablo bırakayım şuraya>>
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⊙
Adem'i büyüleyen elma kadar kızıldı dudakları. Şeytanın vesveseleri kadar şehvetliydi fısıltıları. Ve bakışları öylesine efsunkârdı ki hiçbir günah bu denli arzulanmamıştı.
Ve adam nefsine kapıldı, bir ısırık aldı o günah dudaklardan. Günahın tadı dudaklarına dayandı, şehvet tüm bedenini sarıp sarmaladı. Bir günah, dedi kendi kendine. Bir günah nasıl bu kadar cezbedici olabilir?
⊙
İlk bölümde görüşmek üzere, kendinize iyi bakın bebekler♡
