Trapped

11:11

I took a glance at my wrist watch and saw that it's exactly 11:11. Naalala ko tuloy na he and her damsel in distress used to believe in wishing something when the clock ticks at 11:11 which I find lame. Suddenly tears fell down my eyes. Stupid tears. Haha malakas ako eh. But why? Aish I should brush you off before someone sees you falling from me. So I brushed all those pathetic tears fell down my cheeks. I'm a brat pero umiiyak din ako, nasasaktan din ako. Lalo na nung inaalala ko yung times na nakipagbreak ako sa kanya.

Flashback 1 month ago......

Hinawakan ko ang dibdib ko nung naramdaman kong parang naninikip at may mga luhang nagbabadyang tumulo.

"Tsk. Why are you always hurting yourself?- nagulat nang may biglang nagsalita sa likod ko.

"Reid?! Juice colored naman oh!" Hinawakan ko ang dibdib ko na animoy parang aatakihin ako sa puso. Kahit wala naman talaga. Reid is my bestfriend's cousin and he has a girlfriend already I mean err  flavor of the month. Psh! Pakealamero di ko nga alam kung bat ako kinukulit ng isang to eh. Bata palang kami ganyan na sya. makakapatay talaga ako ng tao. Swear.

'Woah! Chill. I didn't mean to startle you firee."-reid

"Whatever. Just leave me alone"-me

"How can I leave you alone if alam kong puro sakit lang nakukuha mo dahil sa gagong yun" he clenched his fist which startled me.

"Reid..Iove him..at wala kang pakealam sa nararamdaman ko so..will you just. Back-off?!" Mataman kong sinabi sa kanya.

"But he's killing you! Para kang Inaatake ka sa puso kapag nag-aaway kayo or nagmamanhid manhidan sya kapag nasasaktan ka dahil sa mga babaeng kausap nya! Can't you see?! Hindi sya worth ng pagmamahal mo blair palagi ka nalang umiiyak pag magkasama kayo.Break-up with him o ako mismo ang gagawa ng paraan para maghiwalay kayo.

At may pakealam ako sa nararamdaman mo firee" -he said and walk away. Bahagya akong natulala sa sinabi nya. Psh! Ang landi nya talaga. Paasa. Lahat sila.
alam ko na tama sya. Siguro nga it's time. Because I'm tired to wait for his comeback. Imposible na kasi na bumalik yung dating SYA na sinasabi nya.

I broke-up with him that day and feeling ko, ako lang ang nasaktan sa break-up na yun. Sino bang hindi masasaktan kung isang "Okay" lang ang isasagot nya sayo diba? para ngang ang saya nya nung nakipag-hiwalay ako sa kanya eh. Hayy

Gabi-gabi akong umiiyak nun. Nagkukulong sa kwarto dahil hindi ko matanggap na wala man lang syang ginawa para magkabalikan kami. Siguro masaya na sya sa Brittany na yun.

It's been a month and yet. Here I am. Sa labas ng bahay namin. Crying myself to death. Kung nakamamatay lang tong pag-iyak sana namatay nalang ako. OA ko na ba? Psh!

"Psh! Cry baby napaka-iyakin mo talaga"-he said as he kneels in front of me and brush-off those tears that keeps falling down my cheeks. Pati sipon ko pinunasan nya.

"I'm not a baby. Stop making me look like one Reid Alexander"- I said as I avoided his gaze. Bahagya naman syang tumawa habang nakatingin parin sa muka ko. Yeah, alam kong muka akong ewan ngayon kaya tumatawa sya.

"You're blushing. I didn't know you were that Cute whenever you blushed. Damn"- he said directly at me. Seryoso at walang patumpik tumpik.
Napaawang naman ang bibig kong napatingin sa kanya.
I looked at his eyes. His perfectly sculpted jaw line. His lips. Eyebrows. Everything on him looks so perfect. Kung iisipin, walang wala ang Ex kong yun sa kanya. Di hamak na mas gwapo si Reid kesa kay...aish! Bat ko ba sila pinagkukompara? Naramdaman ko nalang ang pag-init ng pisngi ko na nang napagtanto kong sobrang lapit na pala ng muka namin sa isa't-isa. Aiish