Gece poyrazı orada bırakıp gitmiştim, biraz daha rahatlamıştım aslında.Başımı yastığa koyduğumda poyrazla olan konuşmamızı aklımda tekrar geçirmiştim ama gerçekten poyrazla konuşmak iyi gelmişti.
Evet tüm dertlerim' o anda bitmiş değildi,ama en azından birilerine içinde kopan fırtınalardan bahsetmek iyi gelirdi...
🇹🇷
Sabah gözlerimi açtığımda Zeynep tepemde bana sırıtıyordu.ona uykulu gözlerle bakarken,söylenmeye başladım;
"Hayırdır Zeynep,ne oluyor sabah sabah,bu mutluluğunu neye borçluyuz?"
"Ufff seher sende hiç bişeyden memnun olma zaten.!"dedi sitemle ve tekli koltuğa oturdu.o sıra bende elimi yüzümü yıkayıp Zeynebin yanına geçtim. Yatağımı toplayıp, yatağa oturdum.Zeynebe laf yetiştirecekken, Zeynebin yüzündeki sırıtma ya şahit oldum;
"Hayırdır ne bu hal?"dedim şaşkın bı ifadeyle.zeynep imalı imalı konuşarak;
"Dün gece sizi poyraz komutanla gördüm,sen artık adama ne dediysen sen giderken,adam arkandan sana şaşkın şaşkın bakakaldı."
Zeynep cümlesini tamamlanmasıyla benim ona yastık firlatmam bir olmuştu.
"Bana bak gerizekalı!o kafanda ne kuruyorsun bilmem ama böylesi şeyleri düşünmeyi bırak ve görevine odaklan!"
Sanki onca şeyi ona dememişim gibi daha çok gülerek;
"Emredersin komutanım!"dedi.daha sonra onunla birlikte yemekhaneye indik tüm tim oradaydı.ve poyrazda oradaydı
"Yani poyrazın orda olması gayet normal degil mi?"
Bana bak fazilet zaten güne hiç güzel başlamadım zeynepten sonra bide sen başlama yemin ederim sana işgenceler çektiririm, bugün sesini duymayayım!
Dünki olaydan sonra bide poyrazın yüzüne bakmak vardı,adama resmen içimi dökmüştüm,belki dinlemek istemiyordu ahh ben gerçekten batırmıştım işi.Utana sıkıla onların yanına gitmek zorunda kaldım.zeynep yemeğini almış yerken ben sadece duvara bakıp olanları düşünüyordum. Kimseyle konuşmak istiyordum.masada uzun süre sessizlik hakimdi dakikalar sonra sessizliği bozan ses zeynebindi elini hafifçe omzuma koyarak endişeli gözlerle bana baktı.
-"İyimisin?"
Zeynebin sorusuyla tüm bakışları üzerimde hissetmiştim.Sadece Zeynebe bakarak.
-"İyiyim bişeyim yok."dedim.Sabahki olaylardan sonra hala zeynebe kızgındım tabiki ama bana şevkatle bakıp içimi ısıtması onu affettiğim anlamına gelmiyordu.bende zeynebe gülerek bakıp:
"Sabahki olanları unuttum sanma 2 hafta boyunca nöbetçi listesinde sen varsın."diye devam ettirdim.
O oflayarak yemeğine dönerken poyrazla göz göze geldik bakıştığımızda anında gözlerini gözlerimden çekip düz bi ifadeyle zeynebe bakarak konuşmaya başladı;
"Merak etme Zeynep yalnız değilsin yanında burak da var bol bol sohbet edersiniz artık!"dedi,Sert bi şekilde Burağa bakarak.Sonra masada uzun bı süre sessizlik hâkim oldu, baktığımda herkes yemeğini yemişti,eminimki albayda bizi bekliyordu.Gür sesle
"Kılıç timi 5 dakika içinde Mehmet albayın odasına."dedim.odaya geldiklerinde hafifçe kapıyı tıklatıp gir emrini duyduklarında, hepsi baş selamıyla içeri girmişlerdi.Yapılan planın üstünden tekrar tekrar geçmiştik.Takıldığımız yerleri birde biz kendi aramızda istişare etmiştik,ardından yemek vakti gelene kadar silah eğitimi yapmıştık.Yemek zamanı yemek haneye inip konuşulmuştu ardından herkes odalarına çekilmişti.
...
Planın tekrarını yaptığımız günün üzerine 1 hafta geçmişti.1Hafta boyunca poyrazla fazla konuşmamıştım ama timle çok yakındık genelde akşamları Burak Burak gözümden kaçmamıştı çünkü Burak Zeynebe başka bakıyordu Zeynebin Aslında Sıla'nın nikahı için hepimiz izin alıcaktık,ama Sıla'nın annesi tansiyon problemi yaşayıp nikah gününü 1hafta ileriye almışlardı.Bu bizim de işimize gelmişti çünkü Zeynep'le ne giyeceğimiz hakkında en ufak bir fikre sahip değildik,bize kalsa kamuflajlarla bile giderdik,ama Sıla dün bizi arayıp özellikle elbiselerle gelmemizi istemişti. çünkü arkadaşlarını çok iyi tanıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~ŞEHADET YEMİNİ~
Random"SEHER" dedi şefkatli bi ses evet bu babasının sesiydi yıllar sonra onun sesini ilk defa duyuyordu "acaba gerçek olabilirmi, babası yaşıyor olabilir miydi?"etrafına baktığında çok güzel bir bahçenin içinde olduğunu gördü yemyeşil,her tür meyvenin ol...
