MONSIE CAN, AN ENERGY DRINK
"Kuya! Hinalikan ko lang 'yong dalawa, binigyan na ako ng limang isda!" He shouted. Napasapo na lang kami ni Kil.
"Fvck you assh*le. Hindi kita kapatid".
Inilapag na ni Krino ang dala niyang limang isda. Ewan ko ba kung bakit parang hirap na hirap sila sa pagkuha ng pagkain eh wala naman kami sa isla. Nasa tabing dagat lang kami pero ang mga bilihin ay nandun lang sa hindi kalayuan.
Maya-maya pa'y niluto nilang dalawa iyon. Inilagay nila sa apoy matapos nilang itusok sa payat na kahoy ang limang malalaking isda.
"Parang ang dami naman ata n'yang isda. Hindi natin yan...," bago ko pa maipagpatuloy ang sasabihin ko, tanaw ko si Krino na takam na takam na nakatingin sa iniihaw naming isda.
Kaya naman lumapit ako ng konti kay Kil para may ibulong. "Umamin ka nga. 'Yang kapatid mo ba ay bampira o pusa?" Seryoso kong tanong sakanya. Halos mabulunan siya sa sarili niyang laway at natawa ng bahagya.
"Hindi ko 'yan kapatid, damn". Hiyang-hiya niya akong tinignan. Nagngitian na lang kami sa kawalang hiyaan ng kapatid niya.
Tanghali na. Ilang minuto matapos ihawin ng dalawa ang mga isda ay binigyan ako ni Kil ng isang isda. Kumuha din siya ng kanya. Gayon din si Krino na kumuha din. Hindi ko pa nakakalahati ang isdang inabot sa akin ni Kil nang nahagip kong kumuha ulit ng panibago si Krino dahil tinik na lang ang natira sa unang isdang kinakain niya.
"Kakaiba. Hindi naman pala dugo ang maintenance n'yo. Isda naman pala", I told Krino sarcastically and then, he just smiled. Inosente pa din niyang kinakain ang kanyang isda.
Pumasok na kami sa kotse ko dahil masakit na sa balat ang init. Ngayon, kailangan naming pumasok. Pero bigla na naman kumurte ang utak ko.
"Hindi ba kayo nasusunog ng araw? I heard vampires are afraid of sunlight?" Ani ko habang ipinapasok ang susi sa susian ng aking kotse.
Kil is sitting beside me while his brother, Krino, is at our back. Kanina pa siya reklamo ng reklamo na ayaw nya na daw mag drive.
"We won't. Bago kami ipadala ni Ama sa mundo nyo, he made sure that we are protected and has a human-like feature. Hindi kami masusunog dahil nasinagan ng araw. Hindi din kami matatablahan ng kahit na anong pantaboy sa amin. Except..." Krino explained. But his brother suddenly interrupted and continued his statement.
"Except that silver", ani Kil at ngayon ay nakatanaw na sa labasan. I started the engine. On our way, nagkatulog ata ang batang bampira habang ang panganay na bampira naman ay tahimik lang na nakatanaw sa labas.
I was about to talk to him but my phone beeped. Hindi na ako nahirapan pang abutin ito dahil sa earpods na lang ako pumindot para masagot ang tawag. I didn't even see who's calling. I just literally answered it.
I thought it was Policarpio but Susie's voice filled my ear.
"Hoy, kumusta Rene?" Her voice is on high pitch. Parang excited. But I don't have anything to report pa naman.
"If you'll ask about the details, I don't have any concrete ones. Papunta pa lang ako sa second crime scene." Dire-diretso kong sambit. Naiilang pa ako dahil nakikita ko sa gilid ng mga mata ko na nakatingin sa akin si Kil. Tinaasan ko lang ito ng kilay at agad naman siyang nag-iwas.
"Grabe naman, ayaw mo na talaga akong kausap. Okay Bye!" Ayan na naman at tinupak na naman si Susana. Agad niyang binaba ang telepono. Napaka tupakin talaga ng isang 'yon. 25 na eh, 18 pa din kung magtampo.
Napabuntong hininga na lang ako sa kawalan.
"What did she say?" Kil asked.
Tinignan ko siya ng saglit at agad tinanaw ang daan, "did you know who called me?"
BINABASA MO ANG
But I Love You, Rene.
Vampiro"Hundred years ago, a woman vampire was offered to kill a monstrous children-of-the-moon which was responsible for killing the vampire clan". Ako si Reneeruth Robarios, dalawampu't apat na taong gulang. Wala na akong magulang simula noong taong 200...