Onlardan Başka

Derk

Uyandığımda odada sadece ben, Dean ve David vardı. Dean yatağındaydı, daha uyanmamıştı.

David uyandığımı görünce sessiz ve hızlıca yanıma geldi.

- (David) Nasıl hissediyorsun?
- Yorgun, ama çok değil.
- Ağrın var mı?
- Hayır, merak etme iyiyim. Ama sana soracağım sorular var.
- Biliyorum, biraz dinlen bir iki saat sonra konuşalım.
- Tamam, bu arada saat kaç?
Diğerleri ne yapıyor?
- Akşam 8. Yemeği hazırlamaya yardım ediyorlar, bugün haliyle biraz geç yiyeceğiz.
- Tamam, Dean ne zaman uyanır?
- O da birazdan uyanır merak etme. Ben aşağıya iniyorum.

David odadan çıktıktan sonra Dean'in yatağının yanına gittim.

- (Alina) Dean beni duyuyor musun? Özür dilerim, benim yüzümden şu an bu haldesin.
Üzgünüm...

Yatağın yanına çömeldim ve öylece onu izledim, böyle bir şey olacağını hiç düşünmemiştim. Ona bunu yaşatmaya hakkım yoktu. Cidden çok üzgündüm.

- (Dean) Uyurken o kadar yakışıklı mı gözüküyorum?
- Hey! Sen uyumuyor muydun!? Ayrıca o yüzden izlemiyordum, iyi misin diye bakıyordum.
- Evet, evet. Yeni uyandım.
- Ağrın ya da başka birşeyin var mı?
- Hayır, gayet iyiyim.
- Ben...
- Alina özür dilemene gerek yok, senin yüzünden olmadı. Böyle olacağını ikimiz de tahmin etmemiştik.
Sen iyi misin peki?
- İyiyim.
- Hadi, aşağıya gidelim.

Ve küçük bir tebessüm etti.
O an bir şey olmuştu, bir farklıydı.
Ne olduğunu bilmiyorum ama sadece farklıydı.

- Tamam.

Aşağıya indik ve Jake anında üstümüze atladı.

- (Jake) Hey! O neydi öyle!?
İyi misiniz?
Nasıl oldu?
Of! Keşke ben de gelseydim, yardım ederdim.
- (Dean) İyiyiz.
Neden oldu bilmiyoruz.
Ayrıca sen gelsen sen de aynı durumda olacaktın, kimse kimseye yardım edemezdi.
- (Stephan) İyi misiniz çocuklar? Bizi korkuttunuz.
- (Alina) Özür dilerim, ama merak etmeyin iyiyiz.
- (David) Bir daha bize haber vermeden dışarı uzun süreliğine çıkmayın.
- (Alina) Ben de bunu sormak istiyordum.
- Haklısın, masaya geçelim.

Hepimiz yerlerimize oturduk ve David açıklamaya başladı.

- Yemekleri nasıl yiyebildiğimizden başlayalım.

Bildiğiniz gibi normal bir şekilde beslenemiyoruz ve normal olmayan şeyleri yiyebiliyoruz.

Çocuklar da burada olduğu için üstü kapalı anlattığını anlamıştık.

Yüksek ihtimalle onlara sadece insan kanından beslenebildiğimizi açıklamamıştı. Cidden nasıl yemek yiyebildiğimizi hala anlamamıştım.

Yediğimiz yemeklere de bu normal olmayan birtakım besinleri takviye ettim.

Dean, Jake ve ben anında göz göze geldik. Midem ağzıma kadar gelmişti.
Nasıl yani, insan kanı mı yiyorduk yani!?

- (Jake) Alina...
- (Alina) Üzgünü-

Daha fazla kendimi tutamadım ve direkt lavaboya koştum.
Lavaboya girdiğim anda da kustum.

Evet, güçlü olacaktım ama her gün yediğim şeylerde insan kanı olması beni çok sarsmıştı.

İki dakika kadar sonra lavabonun kapısı çaldı.

- (Jake) Girebilir miyim?
- Bekle.

Yüzümü yıkadım ve sifonu çektim.

- Gelebilirsin.

Yavaşça kapıyı açtı ve içeri girdi. Bana üzgün ve destekçi bir bakış attı.

- (Jake) Sarılmaya ihtiyacın var mı?
- Evet...

Yavaşça yanına gittim ve ona sarıldım. Lavabo kapısının aralığından Dean'i gördüm. Bana bakıyordu. Sonra o da geldi ve bize sarıldı.

Sonra kapı tamamen açıldı.

- (Lili) Ben de gelmek istiyorum!

Üçümüzde arkamızı döndük, Lili'ye baktık ve güldük.

- (Alina) Gel bakalım.

Daha sonra diğerlerinde kapıda belirdi. Matt, Mike ve Claire...

- (Alina) Neyi bekliyorsunuz, hadi gelin.

Hepimiz birbirimize sarılmıştık, lavaboya zor sığıyorduk.
Sonra Dean kulağıma fısıldadı.

Biz ne konuşmuştuk? Biz senin yanındayız ama bu duruma alışmamız lazım.

- Evet, alışacağım. Sadece biraz zaman lazım...

Hepimiz birbirimize baktık.
Onlar benim dayanmak için tek şansımdı.

Döndüğümüzde David üçümüzü bir kenara çekti.

- (David) Çocuklar, yemeklerde insan kanı yok.
- (Alina) Ne? Ama sen dedin ki...
- (David) Biliyorum ama çocuklarda o sofradaydı, detay veremedim.
İnsan kanı değil, onun yerine geçen bir bileşen diyebilirim, bir baskılayıcı. Ayrıca bu olmasa bile hayvan kanıyla beslenebilirsiniz.
Sizin için hala iğrenç biliyorum,
ama bir kere insan kanı içerseniz bir
daha bırakamazsınız.
Hayvan kanı yetersiz kalır.
- (Dean) Yani insan kanı içmediğimiz süre boyunca bu ilaç yeterli olur?
- (David) Evet, bu yüzden bu kadar dikkatliyiz.
Beraber olmasaydık bir süre sonra insanlarla yaşayamaz hale gelirdiniz.
Çünkü bir bilginiz olmazdı ve neye karşı açlık hissettiğinizi bilmezdiniz.
Bir süre sonrada dayanamayıp insanlardan beslenirdiniz. Bu ilaçtan haberiniz olmadan...
- (Jake) Şimdi anladım.
- (Dean) Peki ya ağrılar?
- (David) Vücudunuza ilaç, hayvan kanı veya insan kanı girmeyince vücut acıkıyor ve reaksiyon gösteriyor.
Ben de bodrumdaki laboratuvarımda bunun için bir ilaç geliştirdim, bahsettiğim ilaç.
Düzenli şekilde alırsanız hem dışarıdan normal besleniyormuş gibi gözükürsünüz hem de ağrınız olmaz.
- (Dean) Peki bir kereliğine de olsa insan kanı içersek bu ilaç yine de etki gösterir mi?
- (David) Hayır, maalesef...
Ama hayvan kanı için durum farklı, eğer zorunda kalacağınız bir durum olursa hayvan kanı tüketin. İlaç daha hafif olsa da yine de etki gösterir.

Cidden hafiflemiştim ama o son söylediği beni biraz germişti.

- (Alina) Öyle bir durum olur mu?
- (David) Umarım olmaz, bunun için uğraşıyoruz. Bunun için bu önlemler.
- (Jake) Demek o yüzden Dean ve Alina uzun süre ormanda kalınca ağrıdan bayıldılar.
- (David) Evet, çünkü uzun süre ilaç almamışlardı. Bu yüzden buraya geldikten sonra hiç ağrı hissetmediniz ve mideniz bulunmadı. Bileşenin yapısında insan kanının yerine geçen bir madde olduğu için mideniz bulanmıyor.
Evet, şimdilik bu kadar.
Kafanızda daha iyi oturdu mu?
- (Dean) Evet...
- (Jake) Evet.
- (Alina) Evet.
- (David) Hadi artık uyumaya gidin.
İyi geceler.
- (Jake) Sana da iyi geceler.
- (Dean) İyi geceler.

Ve ikisi önden gitti.
Ben de David'e döndüm.

- (Alina) Teşekkür ederim. Ve özür dilerim.

Bana gülümsedi ve aşağı indi.

- (Dean) Alina! Gelmiyor musun?
- (Alina) Geliyorum!