Yüzüme çarpan su damlacıklarını beni rahatlatıyordu.Bilgisayarla uğraşırken annem aniden içeri girdi.Korktum.Saatin geç olduğunu,yarın sınavım olduğunu hatırlatarak uyumamı söyledi.Aldırış etmedim.Diğer insanlara göre uyumayı sevmem.Bu hayatta sadece yağmuru severim.Sadece Aileme ve bilgisayarıma değer veririm.Bilgisayarıma derken,bilgisayardaki arkadaşlarıma.Dığerleri hiçbir benim için.Ailem mutlu bir aile değildir.Herzaman kavga ederler.Küçük kardeşim gelip bana sığınır.Doğrusu bende çok korkarım ama belli etmem.
Mutlu değilim.
Hayat,eğer genç bir kız iseniz gerçekten zordur.Yaşama sevincinizi bırakmayacak şeyler yaşarsınız.Hiçbir şeye izin yoktur.Hiçbir şey yapamazsınız,çünkü kızsınızdır.Mutlu olunacak zamanında önünüze hep bir engel çıkar.Sizin için,yaşam zordur.Kücümsenirsiniz.Bu yüzden ben,karanlığı seviyorum.Ben bu yüzden insanlardan nefret ediyorum.Karanlık bana herşeyi anlatır.Ben,karanlık ile mutluyum.
Ben,karanlıkla yaşıyorum. Hic kimseyi sevmiyorum.Sevilmiyorum. Sevdiğim ve sevildiğim insanlar kilometrelerce uzakta.
Kilometrelerce.
