•3•

17 2 5
                                    

| Hayrunnisa'nın anlatımıyla|

"Ne alırdınız efendim?"

Kafamı menüye dönüp ne istesem diye düşünmeye başladım. Daha yeni yemek yemiştik o yüzden sadece bir kahve söyleyip arkama yaslandım. Karşımda oturan Çınar da bir kahve söylemişti.

"İdil ve Zeynep'e çok değer veriyorsun. Onları kardeşin gibi görüyorsun."

Bunları neden şimdi söylürdu ki? Ben zaten bunu biliyordum.

"Evet?"

Gözlerimiz içine bakıp gülümsedi. Gözleri gerçekten çok güzeldi.

"Mükemmel bir ablasın. Onlara çok iyi bakıyorsun. Senin sayende bu güne kadar geldiklerini hissediyorum."

Ağzımdan laf mı almaya çalışıyor bu salak?

"Doğru hissediyorsun. Küçükken Ceyda'ya çok başkaldırmışlığım oldu. Birgün İdil okuldan sonra arkadaşının doğum gününe gitmiş ve iki saat geç gelmişti. Ceyda çok sinirlenmiş. Ona vurmasın diye önüne ben geçmiştim. O gün bana ilk vuruşuydu ve geçen güne kadar asla da son olmadı. Ondan korunmak için dövüş eğitimi bile aldım biliyor musun? Tamıtamına altı yıl. Sonra hepsi hüsranla son buldu. Ben dövüş eğitimi yapsamda yapmasamda Ceyda'ya vuramıyordum. Küçükken yaşadığım bir olay yüzünden mi yoksa ondan korktuğum için mi bilmiyorum ama ona asla vuramamıştım. Taki Zeynep yanıma ağlayarak gelene kadar... O gün ona o kadar sinirlendimki gidip yumruğu geçirmiştim. Ay hala aklımdan çıkmıyo o mükemmel çığlğı. İşte sonra beni bi odaya kapatıp dört adamına dövdürtmüştü. Çatlak kadın ya."

Bunları ona neden anlattığımı bilmiyordum ama içimden bir ses anlatıp rahatlamamı söylüyordu. Bende o sese uyuyordum.

"Gerçekten senin gibi bir anlam olsun isterdim. "

Bu iyı bir şeya mi, yoksa kötü bir şey mi? Anlayamadım.

Biz konuşurken kahvelerimiz gelmişti ve bizde sessizliğe gömülmüştük.

...

Kahvelerimiz bittikten sonra kafeden çıkıp karşıdaki banka oturduk. Çınar telefonunu alıp birisini aramıştı ama açan olmamıştı.

"Hayru ben Kaan ile Ali'ye ulaşamadım. Rica etsem İdil'i veya Zeynep'i arayıp nerde olduklarını sorar mısın?"

Ne demek ulaşamadım. Şehrin ortasındaydık.

Hemen telefonumu çıkarıp İdil'i aradım. Açan olmadı. Sonra Zeynep'i aradım. Onda da açan olmayınca çıldırmıştım.

"Çınar ikisinin de telefonları çekmiyor. Nereye gitti bunlar? Sence bir şey olmuş müdür? Acaba Ceyda mı kaçırdı? Eğer o bir şey yaptıysa bu sefer asla acımam onu öldürürüm."

Çınar benim sıraladığım sorulara tek tek cevap vermeye çalışırken son söylediğim şeyle sunmuştu.

"Bu sefer derken?"

Ay buna mı takıldın sen de...

"Sonra anlatırım. Kalk idilleri arayalım. Eğer bulamazsak Ceyda'yı arar onun yanındalar mı öğreniriz."

Çınar hemen kafasını sallayıp ayağa kaşkmıştı. Bende onun gibi ayağa kalkıp etrafımda göz gezdirdim. Bu kalabalıkta İdilleri nasıl bulucaz? Ağlamak istiyorum.

"Dur, beni gizli bir numara arıyo!"

Ceyda?
Neden Çınar?

"Açsana olum ne bekliyon!"

•Gecenin Kızları•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin