REVENGE

İntikam

Giriş

Bir insan aylarca uzattığı saçına zarar vermek istermi? Ben o gece bunu istedim. Hayat zorluklarıyla tanıştım annemi 5 yaşındayken kaybettim. 13 yaşımda babam ve abimin ölümüyle gelen haber beni büyüttü. Büyümemi sağlayan şeyde kin ve nefretti ve ben o günün imzası olarak saçlarımı vaad etmiştim.

Bölüm 1

Bugün sınav sonuçları açıklanmıştı. Kazanmıştım, fakat mutlu bile olamıyordum. Babam ve kardeşimin ölümünün üstünden 9 yıl geçmişti. Yağmur yağıyordu çok üşüyordum. Yağmur damlaları hırçınca yüzüme çarparken sweat'imin kapüşonunu kafama geçirip yürümeye devam ettim. Çok az kalmıştı alacağım intikam gün geçtikçe yaklaşıyordu. Mezarlığın kapısını açıp içeriye girdim. Babam ve kardeşimin mezarının başına geçtim. Babama "Çok az kaldı, baba intikamınızı alacağım." diye fısıldadım. Oturduğum yerden gururla doğruldum. Yavaş yavaş başardığımı fark ettim. Bunun verdiği mutlulukla beraber mezarın çıkışına doğru ilerledim, son kez arkamı dönüp Mezarlıktan tamamen çıktım. Kapalı olan telefonumu açmak için uğraşıyordum, ve tam o sırada yalnız sağır patlama duyuldu,gözlerimin karardığını hissetttim. Sanki kulaklarımda hissettiğim en son ses  tanıdığım birine aitti. Gözlerimi araladım, etrafıma dehşet içinde baktım. "Neredeyim" diye düşündüm. Tavanda altın kaplama kocaman bir  ayna olan dekoltesi çok fazla olan bir odadaydım. Adım sesleri duymaya başladım, tam kapının önünde durdular. Kapı aralandı içeriye bir doktor ve inanmak istemeyeceğim biri girdi kirpiklerimi kırptım. O anın verdiği şaşkınlıkla kirpiklerimi bir kez daha kırptım. Karşımda kardeşimin katilinin ailesinden biri duruyordu. Doktor üstüme doğru yürümeye başlayınca "Ben hemşireyim kendim hallederim" diyerek doktorun yaklaşmasına engelledim. "Hanımefendi müdahale etmek istemem ama en özel doktoru çağırdık bırakın, sizinle ilgilensin." dedi adını bilmediğim katilin kardeşi. Ardından "Ben Emir bugün olan hata tamamen sizin suçunuz, tedavinizi olun sonra da evimden gidin." dedi. "Bu ne kalabalık" dedim. Kolumdaki serumu fırlatıp, koşar adımlarla çıkışı bulmaya çalıştım, ev labirent gibiydi. Çıkışı buldum, tam evin dışkapısından çıkacakken, bir çift kol beni sıkıca tuttu. Kaçsam bile kurtulamayacağımı anlamıştım. " iyi olmadan seni hiç bir yere bırakmıyorum." dedi bedenimi tutan kollar."Bırak beni." diye inledim. Kollarımı o kadar fazla sıktı ki gözümden yaşlar fırladı. Aynı odaya tekrar götürüp. " Sevgilim bile bu odaya girmezken sana  bu odada kalma şansı tanıdım." dedi Emir. Buda ne demek oluyordu. Sonra yüzüme dahi bakmadan odada bir şeylerle uğraşmaya başladı. Odadaki karşı duvar dönmeye başladı, şaşkınlıkla onu izliyordum. Duvarın arkasında silah cephanesi ile dolu olan bir oda vardı. Bana"gel" dedi. Onun emirlerini yerine getirmezsem, kötü bir şey olacakmış gibi hissediyordum. Dediğini yerine getirdim ve o  odaya girdim. "Bak" dedi. Yüzümü ona döndüm. " Buraya ilk defa sen giriyorsun ve bunu başka kimse bilmeyecek." dedi. Ne olduğunu anlamadığım, bir anda beni kendine çekip silahı boynuma doğrulttu. Ardından "Anlaşıldı mı?" dedi. Yutkunup başımı salladım. Intikam almak için girdiğim bu evden bu adamdan korkuyorum artık. "Telefonum nerede?" dedim. " Telefonunla ancak benim yanımda konuşabilirsin!" dedi Emir. Korkmaya ve paniklemeye başladım. "Ben oyun oynamak için istemiştim." dedim. Ne olduğunu anlamadan Emir kükredi. "Sen kimi kandırıyorsun. Ayrıca telefonun kaza esnadında parçalandı."dedi ve odadan hızlıca çıktı. 15 dakika sonra tekrar kapı açıldı. Yatağın üstüne bir şey fırlattı." Al bunu yeni telefonun" dedi. Yerimden doğrulup telefona baktım çok pahalı bir telefondu. "Ben bunu-" diyemeden sözümü kesti üstüme doğru yürüdü, yanıma daha çok yaklaştı, geri geri giden bedenimin soğuk duvara çarptığını hissettim. "E-e şeyy tamam kabul ediyorum." dedim göz devirerek. O ciddi tavrı kaybolmuştu. "Ne oynuyorsun sen?" diye sordu Emir. "Pubg" diye ekledim. "Harbimi bende oynuyorum."dediğini duydum. Telefonu açıp gerekli olan uygulamalar ve oyunları indirdim. Oyunu kurdum, uzun zamandır oynamadığım için karşı takıma 25'e 10 yeniliyorduk dalmış bir şekilde oyunu oynarken sadece 2 kill aldığımı fark ettim. O esnada telefonu elimden çekti Emir. "Ne oluyor?" dedim. Bana bakmadan oyun oynamaya devam etti. Ben hala neler oluyor diye bakarken telefonu elime tutuşturdu 2 olan kilim 25 olmuştu ve biz kazanmıştık...
Yüzü az öncekinden daha ciddi bir hal almıştı."Aç mısın?" dedi. Kaç saattir yemek yememiştim? Acıktığımı yeni fark ettim. Utançla başımı aşağı yukarı salladım. Odadan çıkarken "Benim işlerim var sana yemeğini birileri getirecek."dedi.Tekrar başımı salladım. Odaya incelemek için yataktan kalktım,odayı dolaştım daha sonra kapı çaldı." Girin" diye bağırdım da yanıt olarak "buraya girmek yasak Hanım kızım ben kapının önüne bırakıyorum tepsiyi sen alırsın tamam mı?" dedi kadın. "Peki" dedim.
Kapının önünde duran tepsiye alıp, odaya geçtim,yatağın içine girdim ve yemeği yemeğe başladım. Bir  anda hışıltı ile kapı açıldı. İçeri biri girdi. İşte kardeşimin katili karşımda duruyordu. Beni hiç görmeden bir şeyler yapmaya çalışıyordu. Ne yapmaya çalıştığını çözmeye çalıştım. Sanırım o gizli odaya girmeye çalışıyordu. Arkasını dönüp beni fark ettiği anda "sen de kimsin?" dedi. 
"Ben dalgınken Emir Arabayla bana çarptı." dedim. Ardından "ismim Kayla, Işık siz?" diyip elimi uzattım.Kendisine ne kadar yakın olursam intikamımı alıp kaçacağım zamanda bana bir o kadar yakındı. "Işık mı?" dedi. Yanlışlıkla öz soy adımı söylemiştim. "Evet bir şey mi var?" dedim." Tanıştığıma memnun oldum güzellik" diyip elimi öptü ve ben vücuduma dokunmasına izin vermiştim. " Güzel bayan bende Mete, Kartal" dedi. Öpmek için uzandığı sırada geri çekildim. Bunu fark etmesiyle dudağını büzdü. "Neyse güzellik seni daha çok göreceğim!" dedi ve sırıttı. Odadan çıkmasıyla beraber kapıyı kitledim,ve kendimi duşa attım. Duşluğun altından bedenimden kaynar sular akıyordu. Dokunduğu elimi defalarca yıkadım. Ağladım çok ağladım... Saatlerce o duşun altında kaldım. Kalkacak halim kalmamıştı. Bir gürültüyle kapı açıldı.
Emir "Napıyorsun sen?" diye bağırdı. Sonra kararan gözlerimin altından Emirin beni kucağına aldığını hatırlamıyordum.
                                ~