(DETENTION ROOM)
Pagkapasok na pagkapasok namin sa detention room I already distanced myself away from him. Mahirap na baka magka part 2 pa yung kanina.
" pagkatapos ng uwian ay makakalabas na daw kayo. Tsk tsk , kabataan nga naman " sabi ni manong na nagdadala sa mga estudyante dito sa detention room.
pero grabe naman si manong. di ko naman kasalanan yun eh. well fine, may kasalanan din ako kasi tumugon ako imbes na itulak siya pero si kris talaga yun. he is the one who kissed me in the first place.
Noong isasarado na sana ni manong yung pinto ay pinigilan ko siya. kumapit ako sa binti niya para pigilan siyang humakbang pa palabas .
" manong maaawa naman po kayo sakin waaaah"
nakita ko gamit ang peripheral vision ko na tumatawa tawa pa tong kris na to -.- sabagay kahit sino naman na makakakita sakin ay matatawa para naman kasi akong tuko na ewan na nakakapit sa binti ni manong.
" hay nako iha, ako naman ang mapapagalitan sa gusto mo. hintayin mo na lang ang pagtunog ng bell "
" perooo manong "
nagulat ako nung lumapit sa akin si manong at bumulong. pero mas ikinagulat ko ang ibinulong sakin ni manong. manong grabbed the opportunity na shocked ako para makawala sa kapit ko umalis na siya at isinarado ang pinto.
kasabay ng pagsarado ni manong ng pinto ay ang pagbilis ng tibok ng puso ko. pinagpapawisan ako kahit may aircon naman dito sa detention room. Lord , please help me. please keep me away from this handsome harm. Amen
tiningnan ko kung nasaan na ang puno't dulo kung bakit ako nandito ngayon. As usual, nakasandal siya sa may sulok at nakasaksak na naman panigurado ang earphones niya. well i just diverted my attention to the interior of the detention room. kung fan ka ng Harry Potter eh you can compare our school's detention room to the Hogwarts' library . actually para ngang library the second to dito sa school. it is just hat na mas maliit siya kaysa sa main library ng school.
kinuha ko yung history book since i can't handle the boredom which is starting to kill me . since ayoko rin naman siya kausapin dahil kung di sa kanya eh wala sana ako dito at ayoko rin naman na may mangyari pa .
i was flipping the pages of the book when he approached me.
" a-anong ginagawa mo?"
" history? really?"
" bakit ? anong masama? "
" i hate history. too much dates and names to remember. and why study it when its already in the past "
hmm sabagay kahit ako nabobored sa history subject namin.
" it is still important. it is for us to know the historical events that happened in the past, the heroic acts did by our heroes, studying it and taking a look in the past is the simple way to show our gratitude and it is for us the new generation to remember and give value to them "
" history is not my style"
lumapit pa siya ng lumapit sakin hanggang sa nacorner na niya ako subukan lang niya ipupukpok ko talaga tong makapal na history book sa gwapo niyang mukha.
tumigil lang siya sa paghakbang nung sobrang lapit na niya sa mukha ko nararamdaman ko na yung mainit niyang hininga. teka? bakit ganito yung puso ko? bakit sobrang bilis?
" i may hate history.
but i can still remember the day i first met you"
magtatanong pa sana ako nung biglang tumunog yung bell. nauna siyang umalis kaysa sakin since binuksan na ni manong yung pinto.
the day i first met you? teka diba sa school naman kami unang nagkakilala. oo tama ginugulo lang niya utak ko .
" oh iha, kamusta ? ok ba? " sabi ni manong sakin habang tumatawa ng pang asar. namula ako ng todo nung naalala ko yung binulong ni manong sakin kanina.
nagulat ako nung lumapit sa akin si manong at bumulong. pero mas ikinagulat ko ang ibinulong sakin ni manong. manong grabbed the opportunity na shocked ako para makawala sa kapit ko umalis na siya at isinarado ang pinto.
" ipagdasal mo na lang na birhen ka pa rin paglabas niyo dito hahahaha"
dali dali akong lumabas habang si manong ay tawang tawa pa rin. puro talaga kalokohan ang nasa isip nung si manong hay.
pero may chance kaya na kilala niya ako dati pa?
