Bölüm 9

11 2 0
                                        

Sabah kalktığımda belimde hissettiğim elle uyandım ilk başta annemdir zannetmiştim çünkü babam artık eve gelmediği için annem arada yanıma geliyodu ama arkamı döndüğümde savaşı görmemle çığlık atmam bir oldu

-Savaşşşşşş

-Ne var ?

-Ne demek ne var burda ne işin var senin çabuk git burdan

-Boşuna bağırma evde kimse yok hadi yat uyu bugün okula gitmiyoruz

-Nediyosun sen sanamı sorucam çabuk git burdan hem sen nasıl girdin buraya hem annem nerde savaş ?

-Annen biraz dinlenmek istemiş babanında eve gelmediğini biliyorum 

-Ben okula gidiyorum sen istersen uyuyabilirsin 

Dedikten sonra tam kalkıcakken belimden tutup geri yatağa yatırdı ve üstüme çıktı bu çocuk cidden ruh hastasıydı

-Napıyosun bırak dedim

-Hala okula gitmek istiyomusun

-Gidicem bırak beni

-Hayır gitmiyosun hiç bir yere

-Sen bi ruh hastasının bırak beni 

ben yatakta çırpınırken beni iyice kendine çekti ve tam dudaklarıma yapışıyoduki yapma diyebildim sadece çünkü daha önce kimseyle öpüşmemiştim ve onun karşısında çaresiz kalıp onu daha fazla kendime güldüremezdim

-Noldu korktunmu

-Ne korkucam be bırak beni

-Doğru benimkide soru işte sende diğerleri gibi orospusun bi öpüşmektenmi korkucaksın 

Demesiyle savaşa bir tokat patlattım bana orospu demişti beni diğer kızlarla bir tutmuştu onu ittirip hemen yataktan kalktım ve ağlamaya başladım daha önce bana kimse böyle davranmamıştı 

-Melek gel buraya 

Demesiyle iyice ağlamaya başlamıştım neden ağladığımı bilmiyodum ama kendimi çok yanlız hissediyodum 

-Melek özür dilerim ben öyle demek istemedim lütfen ağlama

Neee savaş benden özürmü dilemişti inanamamıştım savaş benden özür diledi ama yinede bu yaptığını hemen affedemezdim 

-Gel hadi

Yine gitmemiştim gitmicektim inat değilmi diye düşünürken birden belimden tutup yatağa attı beni sonra oda uzandı belimden tutup kendine çekti ve saçlarımı koklamaya başladı ve ben şoklardaydım

-Napıyosun savaş ?

-Lütfen sus kokun huzur veriyo

Savaşın üstüne fazla gitmedim ve susmaya karar verdim

-Savaş

-Hııı

-Savaş ben diğer kızlar gibi değilim bidaha bana öyle şeyler demesen olurmu

Cevap vermiyodu bu çocuk beni deli ediyo

-Savaş benim hayatımda hiç bir erkek olmadı yani senin bildiğin gibi değil hiçbişey ben buraya gelmeden önce toprak diye birini seviyodum ama beni sevmediği için sadece platonik takılıyodum yani benim hayatımda hiç biri olmadı senin düşündüğün gibi yani ben bilmiyorum bunları niye anlattığımı ama beni yanlış tanımanı istemiyorum. Dedikten sonra beni iyice kendine çekti ve saçlarımı koklamaya devam etti ne yalan söyliyim şuanki durumdan pişman değildim ve buraya geldiğimden beri yüzümde ilk defa böyle bi gülümseme belirdi hemen uyumak istiyodum lütfen bu bi rüya olmasın lütfen...

Savaşın ağzından:

Bu kızın kokusu yüzü hareketleri gülüşü masumluğu herşeyden herkesten farklıydı benim bu kıza aşık olmamam gerekiyodu olamazdı ben babamın intikamını alıcaktım ben aşık olamazdım meleğe aşık olamazdım ben intikam için burdayım o piç kurusu babası annemle birlikte olmuştu ve babam duyunca kalp krizi geçirmişti benim hayattaki en değerli varlığım babam bu kızın babası yüzünden ölmüştü babama söz vermiştim bunun intikamını alıcaktım aşık olamazdım melek uyumuştu ne çabuk uyudu böyle ne kadar da masum hayatımda gördüğüm en farklı en masum kız ismine okadar çok yakışıyoki melekler gibi masum temiz ama benim niyetim intikamdı aşık olmak değil o adamdan intikam almanın tek yolu buydu çok sevdiği kızını alıcaktım ondan o benim en değerlimi aldı bende onun en değerlisini alıcaktım ...

Kaderin OyunuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin