Kaderin Oyunu

Bölüm 10

Uyandığımda savaşı yanımda göremedim saate baktığımda daha 4 tü hemen telefonuma baktım 3 cevapsız arama kimden tabikide rüzgar ve kayradan acaba rüya niye aramıyodu beni işi vardır ya oyüzden bence hemen wifi yi açtım 10 mesaj bizim grubtan şuanda hiçbirini okuyacak durumda değildim duş almam lazımdı tam telefonu kapatıcakken rüzgar aradı

-Efendim rüzgar

-Nerdesin melek

-Evdeyimm bugün gitmedim okula

-Bizde okulda seni arıyoduk iki saattir

-Neeee

-Hadi aşşağı in demesiyle telefonu fırlatıp aşşağı uçtum resmen kapıyı açtığımda karşımda bir adet rüzgar ve kayra duruyodu hemen sarıldım ve ağlamaya başladım çok özlemiştim onları

Rüzgar:

-Boğulduk kızım yavaşş ol biraz

-Ya napıyım çok özledim siziii

Dedikten sonra ve tam 10 dakika kapıda sarıldıktan sonra sonunda içeriye girmiştik

-Rüzgar evimi nerden buldunuz

-Annen sağolsun biz ilk okuluna gelmiştik ama gelmedi dediler bizde anneni aradık ve evi öğrendik buraya kadar gelmişken seni görmeden gidemeyiz demi

-Zaten öyle bişey yapsaydınız boğardım sizii eee rüya nasıl

-İyi

-Onuda çok özledim o niye gelmedi

-Belkide o seni özlememiştir

-İyide rüya beni çok severdi yani noldu şimdi

-Evet çok severdi

-Noluyo rüzgar

Kayra:

-Melek artık bizim için rüya diye biri yok senin içinde olmasın sadece bunu bilsen yeter

-Neden noluyo dedim size

-Melek rüya ve toprak çıkıyolar

Demesiyle beynime bir darbe yemiştim sanki bu nasıl olabilir rüya bunu bana nasıl yapabilir

-İnanmıyorum rüya öyle bişey yapmaz yapmaz öyle bişey anladınızmı yapmaz

Dedikten sonra ağlamaya başladım

-Ağlama melek herkes senin gibi değil bak şimdi sana bişey göstercem bu gösterceğim şey canını yakıcak ama insanların gerçek yüzünü daha iyi görüceksin

Kayranın bu sözleri beni artık dahada kötü yapıyordu çünkü gerçekler bunlardı kayra kendi facebookunu açıp bana rüyayla toprağın ilişki durumunu gösterdi ben facebook kullanmıyodum tabi hiçbirinden haberim yoktu ve handede ilişki durumunun altına tebrikler canım yazmış bu rüyanın yaptığı kalleşlik değilde neydi artık gerçekten kimseye güvenmiyecektim hemde kimseye

-Melek iyimisin ?

-İyiyim kayra iyiyim

-Bak gel biraz dışarı çıkalım rahatlarsın

-İstemiyorum kayra uyucam ben

-İyide biz yarın akşam gidicez biz buraya senle eski günlerdeki gibi bir günde olsa eğlenmeye geldik lütfen hadi kırma bizi gel seni en sevdiğin biryere götürcez şimdi

-Yaa lütfen yarın gitsek

-Hadii meleekkk

Kolumdan tutup zorla dışarı çıkardılar acaba nereye gidicektik benim şuan yatağama uzanıp ağlamaya ihtiyacım vardı ne gezmesi off off

-Hem siz nerden biliyosunuz buraları nereye gidicez

-Taksi diye bişey var kızım iyice saflaştın sende haa

Taksiye bindikten sonra kayra lunaparka lütfen deyince içimden kahkaha atmak gelmişti nasılda biliyolar moralimi nasıl düzelticeklerini gerçekten hayatta en değer verdiğim insanlardı zaten artık bi babamda yoktu bi annem bi bunlar babamı özlüyodum hemde çok özlüyodum keşke hiç gelmeseydik buraya kafamı rüzgarın omuzuna koyup lunaparka gelmeyi bekliyodum ve sonunda gelmiştik birazcık eğlenmeye ihtiyacım vardı galiba

-Hadi melek gel en sevdiğin şey olan makasa binelim

-Ya kayra o şeyden korktuğumu biliyosun yapma böylee

-Tamam tamam gel hadi sana pamuk şeker alıyım ve dönme dolaba binelim

Deyip kolumdan çekiştirmeye başladı rüzgarda öbür kolumdan çekiştirip kahkaha atıyolardı bende kendimi tutamayıp kahkaha atmaya başladım iyiki varlar iyiki hayatımdalar...