Gabriel hala koşuyordu. Kendine ne kadar inancı olsaydı da hala kalbinde bu fikrin iyi olmadığı vardı. Babası eve geldiğinde ne yapıcaktı, onun için endişelenicekmiydi. Nefes nefese durdu,etrafına baktı.Koşarken nereye gittiğine dikkat etmemişti. Artık hiç bilmediği bir sokaktaydı. Evin her zaman yakınındaki sokaklara dikkat etmişti. Ama şimdiye kadar bu sokağı hiç fark etmemişti. Bu sokak 7veya 8 evden oluşuyordu. Bazılarının duvarları,pencereleri,kapıları tamamen simsiyahdı. Bazıları ise bembeyazdı ve sokağın tam ortasında yarısı beyaza yarısı siyaha boyanmış bir bina vardı. Binanın tam ortasında "Hotel" yazıyordu.Sokaktaki insanlar ise ikiye ayrılıyordu. Sağ tarafta bembeyaz giyinen insanlar,sol tarafta ise simsiyah giyinen insanlar vardı. Sağ taraftakiler birbirine sevecan davranıyor,birbirlerine gülümsüyorlardı. Sol taraftakiler ise birbirine yüz vermiyor,bir kişi birinin önüne geçince huysuzlaşıyordu. Gabriel yavaş adımlarla bembeyaz giyinen bir kişiye yaklaştı." Pardon,bir kaç günlüğe yatıcak bir yer arıyorum. Bana bu konuda yardım edermisiniz"diye sordu Gabriel. Kadın ilk önce etrafına baktı sonra kıza yaklaşarak"bak kızım sana yardım edemem ben senin türün değilim.Sana ancak sokaktaki en büyük olan bina üstünde hotel yazan yer yardım eder. Üzgünüm kızım Moaralara yardım etmem yasak"dedi kadın ve hiç bir şey olmamış gibi yoluna devam etti. Gabriel hiç bir şey anlamamıştı. Kadın ona moara demişti. Peki o neydi? Genç kız sorunun cevabını Hotel'de bulacağına inanıyordu. Hotel'e normal adımlarla gitti ve emin adımlarla içeri girdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Moara hotel
AdventureGabriel evden olabildiğince uzağa koşuyordu, bu onun firar günüydü. Kendini hiç görmediği bir sokakta buldu. Bir kaç gün kalabilecek bir yerim olsun düşüncesiyle bir Hotel'e girdi.Ama oradan geri çıkamadı.
