ณ โถงกว้างกลาง 'อัยศิรมัญปราสาท'...
"อัยย์!!"
"...เจ้าจง'ต้อง'มีพิธีแต่งงาน ระหว่างเจ้า...กับบุตรสาวบุญธรรมแห่ง 'รา'
สำคัญยิ่ง...ที่เจ้าจะต้องจบเรื่องนี้ให้ทันที่ข้าจะต้องกลับสู่ 'อัครสิงขร'* เพื่อจำศิลอันเป็นกิจวัตรแห่งข้าในอีก 7 ราตรีข้างหน้า แลเพื่อให้แน่ใจว่าเรื่องนี้จะมิมีการผิดพลาดจากการใด ๆ ทั้งปวง ดังนั้นข้าจะอาสาเป็นพญาการในพิธี เพื่อให้ประจักษ์แก่ตาข้าด้วยตนเอง !!"
"โอ้....ท่านจ้าว!!"
"ไย? ท่านมิมีบัญชาให้'ประหาร'เกล้ากระหม่อมไปเสีย ณ บัดนี้เลยล่ะพะยะค่ะ!!"
เสียงอัยย์คำรามก้องราวกับสัตว์ที่ต้องศรจนบาดเจ็บเจียนสาหัส เมื่อสิ้นสุดแห่งคำตัดสินแลบัญชาของจอมพญายักษ์
หากแต่...
"คำบัญชาแห่งข้า...ย่อมกระจ่างชัด ผิ! มันผู้ใด...คิดผิดไปจากนี้
ข้าจะส่งสู่...คุตระ (คุก) นานชั่วกัปชั่วกัลป์
ฤ จนกว่ามันจะ...สำนึก!!"
จะทำอย่างไร? เมื่อ..
'เมยา' มนุษย์น้อยเดินดินกินแฮมเบอร์เกอร์เกร๋ ๆ อยู่ดี ๆ
มีอันต้องถูกจับตัวไปแต่งงานกับเจ้ายักษาหน้าบากจอมเกรียน ณ แดนสนธยา!!
เรื่องมันเศร้าตรงที่เธอยอมแต่งงานกับ 'อัยย์' อสุรอัศวินสุดเท่ห์นั่น
เพราะเขามีข้อเสนอว่า "ก็แค่..แต่งกันเพียงแต่ในนาม"
หากพอเมื่อถึงวันที่ต้องส่งตัวเธอกลับสู่โลกมนุษย์ตามสัญญาของเขา
ทำไมเมยาจึงรู้สึกราวกับว่า 'หัวใจดวงนี้...มันไม่ใช่ของเธออีกต่อไป' !!
แต่จะให้ทำอย่างไรได้ เพราะ...
'เขาเองก็เอาแต่..โหยหาอสุรีในดวงใจอยู่...มิรู้วาย'
VOUS LISEZ
ฤ รอยสนธยา (Twilight in my Heart)
Roman d'amourจะทำอย่างไรเมื่อ..? 'เมยา' มนุษย์น้อยเดินดินกินแฮมเบอร์เกอร์เกร๋ ๆ อยู่ดี ๆ มีอันต้องถูกจับตัวไปแต่งงานกับเจ้ายักษาหน้าบากจอมเกรียน ณ แดนสนธยา!! เรื่องมันเศร้าตรงที่เธอยอมแต่งงานกับ 'อัยย์' อสุรอัศวินสุดเท่ห์นั่น เพราะเขามีข้อเสนอว่า "ก็แค่..แต่งกัน...
