Sickening Blue

Κεφάλαιο 2

Οι πιθανοί χορηγοί και ερευνητές ήταν ενθουσιασμένοι αλλά και δύσπιστοι με όσα τους έλεγε ο Finn. Εκείνος τους έδωσε τον ανάλογο χρόνο να σκεφτούν όλα όσα χρειάζεται. Άφησε τον ιδιοκτήτη των εργαστηρίων να συζητήσει περισσότερο μαζί τους. Βγήκε από την αίθουσα και πήγε να παραδώσει την ποδιά του. Μια συνάδελφος του, η Aaliyah τον πλησίασε.

Aaliyah - Άσε θα πάρω εγώ την ποδιά
Finn - Α ευχαριστώ πολύ.
Aaliyah - Τίποτα. Πως πήγε;
Finn - Εξαιρετικά, τώρα μιλάει η Trish μαζί τους, η δουλειά μου εμένα τελείωσε εδώ σε ο,τι αφορά την ενημέρωση τους. Τώρα εξαρτάται από εκείνους.
Aaliyah - Και τώρα που θα πας?
Finn - Έχω μερικές εξωτερικές δουλειές ακόμα και αργότερα θα γυρίσω να δω τι έγινε με τις νέες δοκιμές.

Η Aaliyah του έστρωσε καλύτερα το δερμάτινο μπουφάν του. Έσυρε αργά τα δάχτυλα της κατά μήκος του μπράτσου του. Ο Finn πήρε έναν φάκελο και έφυγε πολύ βιαστικά. Έδειξε την ταυτότητα του στο σκάνερ και μπήκε γρήγορα στο αμάξι του. Οδήγησε ως την άκρη της πόλης. Μπήκε μέσα σε ένα μικρό, συνοικιακό μαγαζί. Εκεί ένα μικρό κοριτσάκι, γύρω στα 7, έπαιζε με μια γλάστρα κυκλάμινα.

Finn - Γεια σου Cindy!
Cindy - Γεια σας κύριε Finn!
Finn - Ο μπαμπάς δεν είναι εδώ?
Cindy - Πήγε να μου πάρει χυμό μήλου, είπε έχει έτοιμα αυτά που ζητήσατε.

Το κοριτσάκι έβγαλε κάτω από τον πάγκο δύο μπουκέτα με λουλούδια. Ένα με κόκκινα τριαντάφυλλα και ένα με λευκά. Ο Finn χαμογέλασε και τα πήρε στο χέρι. Έβγαλε το πορτοφόλι του και πλήρωσε το κορίτσι.

"Λοιπόν Cindy χάρηκα πολύ που σε είδα." είπε και έβγαλε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο και της το έδωσε. Εκείνη γέλασε δυνατά και τον ευχαρίστησε.

Ο Finn βγήκε από το μαγαζί και κατευθύνθηκε προς το νεκροταφείο που ήταν εκεί κοντά. Ο πατέρας του μάλλον είχε περάσει από εκεί νωρίτερα. Δεν βρήκε ίχνη ούτε από ξεραμένες πευκοβελόνες ούτε από σκόνη. Το ένα βάζο είχε ήδη φρέσκα, λευκά τριαντάφυλλα. Η φωτογραφία της μητέρας του ήταν καθαρή και στεγνή. Ο Finn έβαλε τα λευκά λουλούδια στο βάζο στην αριστερή πλευρά του μνήματος. Έσκυψε στο ύψος της φωτογραφίας.

"Μαμά τα κατάφερα! Η έρευνα μου πάει υπέροχα! Θα σώσω τόσο κόσμο... Μακάρι να ήμουν σε θέση να είχα σώσει και εσένα. Ή έστω να μπορούσα να θυμηθώ αν είδα ποτέ το πρόσωπο του ανθρώπου που σε στέρησε από εμένα. Ίσως όμως και να τον σκότωνα εγώ αν τον είχα δει. Μου λείπεις πάρα πολύ, δεν έχεις ιδέα πόσο." είπε ο Finn. Ένιωθε σα να ήταν ξανά πέντε χρόνων. Σαν να είχαν πάει για ποδήλατο και ο καλοκαιρινός ήλιος τους ιδρωνε το πρόσωπο. Σηκώθηκε και περπάτησε λίγα μέτρα παρακάτω.