ခိုးကြောင်လိုးဝှက်ကြည့်ရင်နန်းတော်ထဲဝင်လာပါသောကောင်လေး.....နန်းတော်ထဲဘဲအမြဲမနေနိုင်တာမို့အိမ်ကိုခဏပြန်ရခြင်းပင်......အိမ်ကလည်းသူအကြာကြီးပျောက်နေလို့မဖြစ်ပေ.....အရှင်မရှိတဲ့အချိန်သူ့မှာအိမ်ခိုးပြန်ရသည်.....
နန်းဆောင်တံခါးအားခပ်ဖွဖွဖွင့်ကာအထဲဝင်ပြီးတံခါးအားအသာပြန်စိလိုက်သည်......
"Kim Taehyung....."
ဒေါသတကြီးခေါ်သံကြောင့်သူလှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်.....
"အ.....အရှင်....."
"မင်းဘယ်ကပြန်လာတာလဲ......"
"Tae.....Taeပျင်းလို့အပြင်ခိုးထွက်မိတာပါ......"
"မင်းဘယ်အချိန်ထိငါ့ကိုလိမ်နေအုံးမှာလဲ......ငါအကုန်သိပြီးသွားပြီKim Taehyung....."
Taeကနန်းတော်အပြင်ခဏခဏထွက်နေတာမို့နောက်ကနေလူလွှတ်စုံစမ်းမိတော့Taeကအမတ်Kimရဲ့သားမှန်းသိလိုက်ရသည်.....တစ်ဖက်နိုင်ငံမှာပညာလေ့လာနေသူမို့Taeအားဘယ်သူမှမသိကြ......ကြားကြားချင်းသူမယုံနိုင်ခဲ့ဘူး.....Taeကသူ့ကိုအခုလိုလိမ်မယ်လို့သူမထင်ထားဘူး......သူ့ဘဝမှာလိမ်တာကိုအမုန်းဆုံးဘဲ.....
."အရှင်.....Taeတောင်းပန်ပါတယ်......Tae.....Taeရှင်းပြပါ့မယ်......."
"အခုမှဘာကိုရှင်းပြမှာလဲ......ငါလိမ်တာကိုအရမ်းမုန်းတယ်ဆိုတာသိရက်နဲ့မင်း......မင်းထွက်သွား......"
."အရှင်.....မလုပ်ပါနဲ့အရှင်ရယ်မသွားပါရစေနဲ့.....Taeကအရှင့်ကိုချစ်လွန်းလို့ဒီလိုလုပ်မိတာပါ.......တောင်းပန်ပါတယ်အရှင်ရယ်......"
"ငါကိုချစ်လို့ဟုတ်လား.....ငါကိုချစ်ရင်မင်းဒီလိုလုပ်မှာမဟုတ်ဘူး......ဘာလဲ.....တိုင်းပြည်ရင်မိခင်မေရာကိုမက်လို့လား.....ဒါမှမဟုတ်ငါ့အထိအတွေ့တေကိုတပ်မတ်လို့လား......."
ဖြန်း.....
အရှင့်မျက်နှာထက်ကျရောက်သွားတဲ့သူရဲ့လက်ဝါးပြင်......အရှင့်အားမျက်ရည်တို့ကြားထဲကကြည့်လိုက်မိပါရဲ့.....
"မင်း......"
ခပ်သွယ်သွယ်လက်တို့အားစောင့်ဆွဲကာအရှင်သည်သူ့ခန္ဓာကိုယ်အားကုတင်ထက်ပစ်တင်ကာအကြမ်းပတမ်းနမ်းရှိုက်လို့လာသည်......