Obey Me!SWD tek bölüm hikayeler (çeviri)

Mammon - Aşk Hastası

Mammon hasta olduğunu düşünüyordu.

Sürekli elmacık kemiklerini ısıtan bir sıcaklık, göğüsünde her an patalayacak gibi hissettiren bir daralma ve dilinde bir gevşeklik kalıcı olmuş gibiydi, kelimeler ağzından asla olmasını istediği gibi çıkmıyordu.

...kimi kandırıyordu ki?

Mammon hastaymış gibi davranıyordu.

Şu semptom olması gereken hislerin senin yanında artması hiç şaşmazdı, bir kere bile. Senin bakışların Mammon'ın üzerine düştüğü an herşey onun için biterdi. Yüzünde hoş bir pembelik oluşur ve kalbi yumuşardı. İblis, olduğu yerde erirdi. Ve çok bilinçli olduğu tek şey senin ilgini istediğiydi, senin ilgine hasretti.

Kendine engel olamıyordu- bu açgözlülük. Bu, onun bir parçası, sana karşı olan hislerini büyük bir hırsla saklamaya çalışması aklının en uç köşelerine kadar onu ele geçirmişti. Bu, hareketlerini gereksiz kılıyordu, senin ilgin bir karganın parlayan şeylere olan ilgisi gibiydi. Parmaklarında birşeyler kapmak için olan alışık olduğu bir kaşıntı, içindeki heyecan parmaklarının arasındaki bu hazineyi tutarken bir sırıtmaya dönüşüyordu. Çabaları sert olabilirdi ama dokunuşu nazikti ve gözündeki o bakışları çarpıcı biçimde abisininkilere benziyordu.

Kendini günahına bırakıp etrafta para kazanacak yollar aramaya çalışma dürtüsünü beslemeye çalışsa da, Mammon konuşmanın ortasında senin üzerine düşen gözlerini engelleyemiyordu, herkes dışında senin anlattığı hikayeleri dinleyip dinlemediğine bakıyordu. Anlattığı hikayeleri genelde süslerdi, seni etkilemek için, tıpkı senin ona yaptığın gibi bütün ilgini çekmek istiyordu. Ve bu sadece gece odana gizlice girip sana sarıldığında yeterince belli oluyordu, seni sıkıca kucaklayıp kulağına "Iyi geceler." diye fısıldaması o gece hatırladığın son şey olurdu.

Ama Mammon kardeşlerinin onunla nasıl dalga geçtiklerini duyabiliyordu, ve senin de aslında onlar gibi düşünüyor olabileceğin düşüncesi bile göğüsünde bir acıya sebep olabiliyordu, onu suratsız ve duygusuz bırakıyordu. Çünkü Mammon biliyordu ki eğer bir anda kabaca onu ortada bırakıp çekip gidersen açgözlülüğü bunu kaldıramazdı. Senin ilgine ve nezaketine alışmışken olmazdı, her zaman yardım eder ve doğru olanı aradın, diğerlerine kabul ettirmek için ayağa kalkardın, bu kendine patlayacak olsa bile.

Günahı ona verdiğin en ufak sevgiyi bile alırdı, daha fazlası için çaresizce beklerdi, daha fazla, daha fazla. Bu öyle bir düşkünlüktü ki şuan olan kaşlarındaki çatıklıktan ve dudaklarının eğrilmesinin bile fazlasıyla farkındaydı.

"Mammon?" ona seslendin, endişe sesini sarmıştı, "Iyi hissediyor musun?", alnına dayamış olduğun elin bile onun kalbinin hızla atmasına sebep olmaya yetmişti.

Mammon'ın cevap vermesi bir dakika kadar almıştı, yarım yamalak söylenmiş bir "Evet" ve sonrasında vücudu senin dokunuşuna kendini bırakmıştı, sana çok yakın olabildiği için birazcık bile olsa halinden memnundu, dipdibe. Sıradaki kelimeleri yanlışlıkla ağzından kaçmış olsa da, boğazından dudaklarına kadar gelmiş, "Senin yanında hep iyi hissediyorum"u umursayacak cesareti o an kendinde bulamadı.

Buna ister bencillik de, ister açgözlülük de, ama dudaklarının biraz aralandıktan sonra gülümsemeye dönüştüğünü gördükten sonra Mammon'ın yüzlerce gün hasta yatıp seni sadece kendisine saklama düşünceleri yeniden ortaya çıkmıştı, aklının bir köşesinden, kenara itilmiş hallerinden.

~

babybeel tumblr