*Part 45*

190 8 17
                                    

~ERAY~

Eve girdiğimde yüzümde aptal bir gülümseme vardı, odama çıkıp eşyalarımı yere bırakıp direkt kendimi yatağa bıraktım

tunayı şimdiden özlemiştim mesaj atmak istedim ama içimden bir ses atarsam hemen geri döneceğini ve ailemle geçireceğim zamanın yalan olacağını söylüyordu ve büyük ihtimalle haklıydı

çoktan karar vermiştim aileme bu akşam tunayı anlatmak istiyordum zaten tanışmışlardı ve sevmiş gibi görünüyorlardı bu beni daha da rahatlatıyordu, tuna annesine anlatmak için daha fazla vakit isterse tabi ki hiç sorun değildi onun durumunun benden çok daha farklı olduğunu farkındayım

özel günler hariç babasıyla görüşmediğini de biliyorum ama kendini kabullendiğinden
beri babasının konusu açılınca daha rahat görünüyor, yine de açmamak için
özen gösteriyorum

Kapının açıldığını duyunca yerimden kalkıp hızlıca aşağı indim annem ve babama sarıldım

"Hoşgeldinizzz"

"Hoşbulduk yavrum"
annem yanağımdan öptü

onlar da benim eve geldiğimde yaptığım
gibi kendilerini koltuğa bıraktılar,
bende yanlarına oturdum

"Nasıldı bugün okul bakalım"
dedi babam yerinde doğrulup

"İyiydi, sizin iş nasıldı"

"Her zamanki gibi işte tatlım nasıl olsun,
ama en azından erken bitti"
annem de mutlu görünüyordu

yemeği dışarıdan gelirken almışlardı onları yedik ve uzun bir süre sohbet ettik onları sık da görsem az da görsem özlüyordum, gülerek bir şeyler anlatıyorlardı keyifleri yerindeyken konuyu açmak istedim

"Şey sizinle konuşmak istediğim bir
konu vardı aslında"

"Söyle kuzum"

"Benim bir süredir görüştüğüm biri var ve bilmeniz gerektiğini düşündüm, gerçekten
iyi biri endişe etmenize gerek yok
zaten tanıştınız aslında"

"Evet sonunda söyledin biz de bayadır bekliyorduk, artık çağırabiliriz eve tekrardan"

"Nasıl ?"

"Ay canım kusura bakma başkası
mıydı bilemedik"

"Başkası mı derken annecim ?"

"Tuna'dan bahsediyoruz değil mi ?"

"Evet de siz nası-"

"Oğlum belliydi zaten her hareketinden, ne zaman birlikte otursak tunanın adının geçmediği bir sohbetimiz olmuyor"dedi babam

"Özür dilerim hiç farkında değildim"

"Niye özür diliyorsun canım benim bırak artık şu huyunu, ayrıca biz dinlemeyi seviyoruz gözlerinin içi parlıyor"

"Ama bize söylemenin bu kadar uzun sürmesini beklemiyorduk, biliyorsun hiç bir sorunumuz yok istediğin kişiyi sevmekte özgürsün biz de destekleyeceğiz tabi ki"

Homo & Fobik | boyxboyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin