දැන් මාස තුනකටත් වැඩී....මම පන්ති එනවා එයා දිහා බලාගෙන ඉන්නව...එක වචනයක් කතා කරන්න තාම අවස්ථාව හදාගන්න බැරි උනා....අඩුම තරමෙ එයාගෙ නමවත් හොයාගන්න බැරි උනා...
එදත් මම පන්තිය ඇතුලට ගියේ එයා ඉන්නෙ කොතනද කියල බලන ගමන්...වෙනදා තැනමයි එයා හිටියේ ....ඒත් එදා නොහිතපු විදියට එයාගෙ ඇස් මගේ ඇස් එක්ක යා වුනා...ආපහු මොහොතක් ගත වෙන්නත් කලින් එයා ඉස්සරහ බලාගත්තා....
හිතට දැනුන සතුට කියාගන්න බෑ...මම මෝඩයෙක් වගේ හිනා වෙවී රශී ලගින් වාඩි උනා...
" ඒ බන්, එයා මගේ දිහා බැලුවා"
" එයා වෙන කෙනෙක් එනකන් නම් බලාගෙන හිටියෙ..."
" එහෙම ද...?"
" හරි හරි...අපෝ මූණ එල්ලගන්න එපා...ඒකි දිගටම සැරින් සැරේ දොර දිහා බලන ගමන් හිටියේ...මම බලාගෙන හිටියෙ...උබ එනවද කියල වෙන්න ඕන...මේ පැත්තත් බැලුව එයා..."
" සිරාවට? "
" මොකද උබට බොරු කියන්නෙ...හරි දැන් ඉතින් ඔය මොන්ගල් එකා වගේ හිනා වෙන එක නවත්තපන්..."
" හරී බොක්ක...සතුටුයි බන් මට "
" තේරෙනවා ඒක...ඔන්න සර් ආවා...නෝමල් එකේ ඉදාම්"
රශී කොහොම නෝමල් විදියට ඉන්න කිව්වත් මට එයා දිහා වෙනදට වඩා වැඩියෙන් බැලුනා...ආපහු පාරක් එයා මගේ දිහා බැලුවෙ මට එතන උඩ පැනල නටන්න ඕන කරලා...ඒ ඇස් හීනි උනා මගේ දිහා බලාගෙන ඉද්දී...ඒ කියන්නෙ එයා මාත් එක්ක හිනා උනා...ඔව් එයා හිනා උනා....එයා ඉස්සරහ බලාගත්තම මම රශීගෙ අත කෙනිත්තුවේ ඇති උන සතුට පිට කරගන්න....
" මොකෝ බම්ලෝ කොනිත්තන්නේ ?"
" එයා හිනා උනා"
" මොකක්?"
" ඔව් එයා මගේ දිහා බැලුවා...ඊලඟට ඒ ඇස් හීනි උනා...ඒ කියන්නෙ හිනා උනා නේද...."
" ආවුස් කෙල්ල....බලාපොරොත්තුවක් තියාගන්න පුලුවන් වගේ"
" එයාව සෙට් කරගෙන මම වෙන රටකට යනවා එයා එක්ක "
" උබ එක්ක එන්න නම් ඒකිට එයාගෙ පවුල අත් අරින්න වෙනවා..."
" මොකක්?"
YOU ARE READING
අදුන් නයන 𓂀
General Fiction...එදා ඔයාව දැකපු පලවෙනි දවසේ ඉදලා මම තාම ආදරෙයි ඔයාට....අයිති කරගන්න බැරි බව දැන දැනම මම ආදරෙයි තාම...මගේ පලවෙනි ආදරේ ඔයා...ඒත් මට පසුතැවීමක් නෑ මගේ පලවෙනි ආදරේ ඔයා උනයි කියලා...මම ඔයාට මගේ ආදරේ මේ විදියට කියාගන්න පුලුවන් වේවිද කියලවත් විශ්වාසයක්...
