Chat? •Soukoku

1.3

"Dazai! Hasta halinle bile her yeri nasıl dağıtabildiğini merak ediyorum."

"Bana kaç metre öteden seslenmeyi kes."

"DAZAİ!"

"SUSTUM."

Dazai sessiz bir şekilde mutfaya girip masaya oturdu, yemek yapmakla uğraşan Chuuya'yı izliyordu. Chuuya ise aklı karışmış bir şekilde büyük ihtimalle tava arıyordu.

"Cidden son tavanı 2. kattan aşağıya mı attın?"

"Hayır şu dolapta bir tane daha var."

Dazai bir anda yakından konuşunca Chuuya irkilmişti, oturduğu yerden kalkıp dolaptan tavayı aldı ve Chuuya'ya verdi.

"Boyun yetmez diye alıyim dedim."

"Boyum kısa olabilir ama sen çok uzunsun." Kibirli bir şekilde karşılık vermişti Chuuya.

"Hem sen içeri geçip dinlensene, sonra ayağım ağrıyor diye gezinme etrafta."

"Merak etme ayağım ağrıdığında bir köşeye otururum."

"Tabi milletin sırtına tekme atarken iyiydi."

Dazai Chuuya'ya yardım ederken bu dediğine hafifçe gülmüştü, sanırım ondan gerçekten hoşlanıyordu. Ama duygularından daha tam emin olamıyordu sadece duygularının farkına varmak için biraz zaman gerekiyordu.

Chuuya ve Dazai yemekleri yedikten sonra masayı toplamışlardı, akşam olmuştu ve büyük ihtimalle Chuuya birazdan gidicekti.

Dazai'nin de yavaşça uykusu geliyordu, şuan aslında cesareti olsa kafasını yanında oturan Chuuya'nın omzuna koyardı. Ama rahatsız olmasından korkuyordu. Bu yüzden bunu yapmayacaktı, en azından şimdilik.

Chuuya'da Dazai'nin uykusunun geldiğini fark etmiş olacak ki yavaşça Dazai'yi dürttü.

"Uykun geldiyse gidip yatağında uyu, bende birazdan gideceğim."

"Tek bir şartla yatağımda uyurum."

Chuuya sorar gözlerle Dazai'ye baktı.

"Uyuyana kadar yanımda dur, lütfen."

Chuuya biraz şaşırmıştı, ama reddetmeyecekti.

Aradan yarım saat geçtikten sonra Dazai uyumuştu, Chuuya ise sakince ona bakıyordu. Şuan Dazai onun gözünde çok tatlıydı. Elini hafifçe kaldırdı ve Dazai'nin saçlarında gezdirdi.

Ama sanırım artık gitmesi gerekti, zaten Dazai ne zaman isterse ona yazacaktı. Yerinden yavaşça kalktı ve dış kapıya yöneldi. Her şeyi yavaşça ve ses çıkarmadan yapmaya çalışıyordu, hem Dazai'yi uyandırmak istemiyordu hem de gece saat 23:57'ydi.

Sessizce daireden çıktı, ama o sırada üst kata çıkan Akutagawa'ya denk geldi.

"Bu saate kadar Dazai'ye mi baktın cidden?"

"Aslında düşündüğüm kadar zorluk çıkarmadı, gayet normaldi."

"Tabi sana zorluk çıkarmaz." Diye mırıldandı Akutagawa.

"Sen nerdeydin bu saate kadar?"

"Ah şey, Atsushi'yi okuldan aldıktan sonra birlikte vakit geçirdik, biraz önce onu dairesine bıraktım şimdide kendi daireme gidiyorum."

"Atsushi'ye karşı bu yakınlığının nedinini merak etmekteyim doğrusu." Chuuya sinsi bir şekilde konuşmuştu.

"Seni ilgilendirmez, iyi geceler."

Akutagawa şuan bu sorudan kaçıyordu ama elbet bir gün bu soruyu cevaplayacaktı.